16 april 2008

40

Tja, ach .... morgen wordt ik 40.
Ik weet niet zo goed of het een mijlpaal is of niet maar het voelt vreemd. Het voelt alsof ik iets ga achterlaten en niet goed weet wat er voor mij ligt. Ik ben normaal gesproken niet het type dat zich drukt maakt om leeftijd.

Nu het zo vlak voor mij ligt is het toch wel even wennen, 40 .... poeh he!

Al dagen word ik getreiterd, getreiterd door mijn man en kind. Nog 3 dagen, nog 2 dagen, morgen .... dan ben je een oud wijf.
En terwijl ik Harald overtuig dat ik vanaf morgen nog helemaal geen oud mens ben, kijken we RTL Boulevard .... joepie, geweldig zeg, een item over Prins Maurits, die dus morgen ook 40 wordt (ik heb zelfs nog een geboortekaartje van hem).
Net het item waar ik op zat te wachten. Ik vond het altijd wel bijzonder om gelijk geboren te zijn met een prins, sinds vandaag vind ik het helemaal niet meer leuk, ik vind er gewoon niets meer aan. Waarom?! Nou, kijk zelf maar even hier.

Geweldig nieuws, geloof dat ik even in mijn mid-life crisus ga duiken.


05 april 2008

Smous

Nog maar een paar posts geleden vertelde ik over Lizzy die mama was geworden van 2 kittens. De rode hebben we gehouden.

Inmiddels is er 9 maanden verstreken en is hij behoorlijk groot geworden.
Hij is precies degene geworden die ik had verwacht dat hij zou zijn.
Het is een verschrikkelijke lieverd, stronteigenwijs en ontiegelijk ondeugend.



Het is een apart geval, maar eerlijk gezegd zijn al mijn poezebeesten dat, hij kan zomaar binnen komen lopen en opeens door zijn poten zakken om even uitgebreidt te moeten liggen, hij gaat de confrontatie aan met zijn con-cullega's, is absoluut niet onder de indruk van rangordes en afgebakende eigen plekken.

Hij kan slapen zoals ik geen kat eerder heb zien doen, een kat is normaal gesproken behoorlijk alert en elke zucht wordt opgemerkt. Smous niet, Smous kan je nagenoeg aan zijn staart rondslingeren zonder hem te wekken en als hij dan wakker wordt dan is het bijna eng menselijk .... je weet wel zo'n reactie alsof je een dochter van 8 's ochtends wakker maakt om naar school te gaan, zo'n blik die op je eigen gezicht staat als je 's nachts wakker gemaakt wordt omdat er iemand even niet kan slapen.



Zo'n blik van: "ga nou weg, ik wil helemaal jou niet zien op dit moment", zo'n blik van: "Ik ben een beetje moe", zo'n blik van: "Ik wil slapen!!"


O, wee als Smous wakker is en jij even rustig een boekje zit te lezen. Menig boek van mij kent een aantal bijzondere blaadjes, blaadjes vol met gaatjes, blaadjes met hapjes eruit en blaadjes met scheurtjes erin. Zou ie blaadjes nou leuk vinden? of zou ie toch eigenlijk een klein beetje veel aandacht willen?

Smous eet, Smous eet behoorlijk veel maar waar hij echt in uitblinkt is dat hij zijn neus ophaalt voor blikvoer. Duh, dat gaan we echt niet eten. Nee, Smous eet brokjes, en Smous eet veel meer, hij heeft een bijzondere voorkeur voor brood, chips, patat, koekjes, aardappelen met jus en hoe bijzonder .... lasagna.

Smous is raar, ligt altijd tegen een randje op de grond (behalve als die net binnenkomt en door zijn poten zakt), duikt zelf de kast in als hij vind dat hij nu moet eten, loopt de hele dag in en uit en komt je keer op keer begroeten alsof hij je voor het eerst die dag ziet.


Smous is bijzonder en heeft iets heel ergs, Smous heeft iets waar ik niet blij van wordt, Smous heeft iets waarvan ik de sporen duidelijk kan achterhalen, Smous heeft de andere katten zijn trucje laten overnemen, als Smous Smous niet was, nou dan wist ik het nog niet...


Smous heeft vieze poten en ik ..... lichte banken.