Zomerbloemenpluk tuin

Op 1 van onze vrije vakantie-dagen zijn wij naar de zomerbloemenpluktuin geweest. Ik had hier niet eerder van gehoord maar kwam erachter door het basisschool-vakantie-paspoort. Op zich geen wilde, bijzonder, uitdagende activiteit toch hebben wij het er allebei prima naar ons zin gehad.

Oh my gos

Een layout n.a.v. de maandelijkse sketch op Scrap-Club. Een moeilijke opgave want smalle foto's zijn niet helemaal mijn ding. Gelukkig hebben we nog software om foto's mee te kunnen bewerken zodat het toch wat smaller werd om te gebruiken.
De foto's zijn van onze vakantie naar Kreta eerder dit jaar. Ze wil af en toe niet echt meer meewerken aan mooie plaatjes voor mama-lief, gelukkig zijn gekke bekken ook wel erg leuk om te hebben .... wie zou ze er nou mee hebben, mij of zichzelf?

Zomaar een lied

Een layout gewijd aan een speciaal lied.

Het lied Avond van Boudewijn de Groot werd door mijn broer aangedragen als slotlied van de uitvaart van mijn moeder. De eerste zinnen zijn heel erg toepasselijk voor mijn moeder. "Nu hoef je nooit je jas meer aan te trekken en te hopen dat je licht het doet."
Mijn moeder had nl. iets met fietsen en dan voornamelijk met het licht, hoe vaak kan je je licht laten repareren omdat deze het weer eens niet doet. Ook op mijn vaders uitvaart is dit lied gedraaid ... ik heb er al eerder over geschreven.
Al met al een lied waar ik nu nog kippevel van krijg en waar mijn gevoelens gewoon even mijn gevoelens zijn.

Eindelijk was ik dan zover om er over te scrappen, gewoon om het vast te leggen, gewoon om voor mijzelf het op papier te krijgen. Het tekstje linksonderin luidt dan ook:
Zomaar een lied, een lied vol met woorden.
Zomaar een lied dat wij uitkozen voor de begrafenis van Ma.
Zomaar een lied waar wij de kist op naar buiten reden.
Zomaar een lied dat wij 5 maanden later ook bij Pa gebruikte.
Zomaar een lied dat mij aan jullie verbindt.

Scrap: Smous in dromenland

Smous met 2 maanden en natuurlijk verschrikkelijk moe van alle indrukken en het rondkijken met die mooie, toen nog blauwe, oogjes. Tja, die gaap kwam echt vanuit zijn tenen.

Blij

Het is en blijft een geweldig kind om over te scrappen.

Gescrapt; Smous - 2 weken

Zomerse voetjes

Nieuwe printer

Vorige week, vlak na het scannen van de layouts van gisteren en vlak voor het afmaken van de derde layout deed ie het niet meer. Mijn scannertje van tig jaren oud wilde niet meer.

Tja, dan kan je denken, gos ... hij doet het niet meer maar dat ga ik pas denken als ik echt zeker weet dat ie het niet meer doet. Hij had tussen het scannen en het nog een keer willen scannen geen pfff of poef gedaan, er was gewoon eigenlijk niets gebeurd dus ja, dan kan je natuurlijk niet zomaar denken dat ie het niet meer doet.

Tja, en als je dan ook nog eens studie op studie hebt gedaan om iets te snappen van compjoeters en de hele rambam erbij dan ga je aan de slag. Ik heb uren en uren zitten prutten, gewoon omdat ie het eerst wel deed. Na een beetje dit te hebben gedeinstalleerd en een beetje dat te hebben geinstalleerd kwam ik op het lumineuze idee eens te kijken of ie het op mijn laptoppie wilde doen ... nou jente nadah.

Goed, volgende lumineuze idee, kabeltjes checken; usb werkt op een andere, tja en voeding is altijd moeilijk. Blijkt toch dat de voeding van mijn usb-huppie het ding aan de praat kreeg. XP werd wakker en ging drivers installeren. Nou, appeltje-eitje hé (dacht ik), niet dus, drivers die niet werktte, apparaat dat gewoon zei dat ie er was maar software die zei dat ie er niet was. Gos, ik begon me vaag te herinneren dat bij de overgang van 98 naar XP ik toch heel wat uurtjes bezig was geweest.

Dus .... op zoek naar een andere scanner (een scanner die wel vriendjes wil worden met XP). Nou zeg, dat valt helemaal niet mee. Wat nou flatbedscanner, gewoon bijna niet meer te vinden. Ja, 1 voor rond de 100 euries en ik ben wel goed maar niet gek. All-in-one's waar je bij neervalt maar gewoon een simpele (en niet te dure) scannner (ik moet toch echt die layouts inscannen want dat wil ik gewoon) wordt bijna onmogelijk. Na een nachtje slapen en praktisch denken (als ik nou een all-in-one dan kan Lisanne de kleine laser, dan kan de A3 op de overloop en dan is iedereen blij) toch maar eens rond kijken. Wat een feest, wel 1 miljoen types, mogelijkheden en prijzen. Vanmiddag ben ik, uit mijn werk, met hubbie alleen op pad geweest (want dochterlief is op 1 nachtje kamp met haar klas) en toen ik toch echt stond te dubben tussen die van 50 en 70 euro stond hij met een doos onder zijn arm:

omdat ik dan ook zelf eens een keer een foto kon afdrukken om mee te scrappen, lief hé?

En raadt eens ...... hij kan nog scannen ook:


Een foto van mijn vader en Lisanne, genomen in maart 2007. Hij zat net in het verzorgingstehuis ... Bij het kijken naar de foto bleven 2 dingen in mijn hoofd naar voren komen, ik ben zo blij dat hij heeft geweten dat ik een kindje heb gekregen, ik ben zo blij dat zij weet dat deze Opa heeft bestaan.

Zo kunnen dingen nu eenmaal lopen

Vorige week, zomaar een avondje en een dagje helemaal vrij. Nou ja, ik ben elk weekend vrij maar ik bedoel eigenlijk vrij van de moederlijke plichten.

Lisanne was uitgenodigd voor een slaappartijtje bij een meisje uit haar klas. Een meisje dat in haar tafelgroepje zit maar waar ze, naar eigen zeggen, heeeelemaaal niets mee heeft.
Het partijtje stond eerder gepland, tijdens het weekend waarin het kamp van de handbal gepland was.

Ze vond het niet erg om zich af te moeten melden. tja, zo kunnen dingen nu eenmaal lopen.
Laat nou toch het partijtje speciaal voor haar verplaatst worden!!!!! Tja, zo kunnen dingen nu eenmaal lopen.

Ze is dus geweest en toen bleek ook nog eens dat de andere genodigden pas de volgende ochtend zouden komen omdat die toen weer niet konden blijven slapen. Tja, zo kunnen dingen nu eenmaal lopen (vond het wel erg sneu en vond het niet zo netjes).
Goed, ze heeft het overleeft al weet ze nu dus heel zeker dat ze heeeelemaaal niet met het meisje heeft en ik ..... ik heb me prima vermaakt met de kit van scrap-club (heb mezelf toch weer over weten te halen voor een abbo).

Tja, zo kunnen dingen nu eenmaal lopen .....

Avondje uit

Gisteren was het zover, gisteren zijn Harald en ik voor het eerst sinds jaren uit geweest. Wij doen dat niet vaak, gewoon omdat het niet praktisch is ... ik werk door de weeks en hij in het weekend. Uitgaan doe je normaal gesproken in het weekend en we vinden allebei dat je je kind niet even uitbesteedt om zelf een avond aan de haal te gaan.
Dus ... zijn we jaren lang niet met zijn tweetjes uitgegaan.

Een hele poos geleden zag ik dit, tja ... en op één of andere manier vind ik het gewoon leuk. Aangezien Lisanne dat nou ook zo leuk vindt had ik al bedacht om er saampies heen te gaan. Maar ja, dat zou plaatsvinden op een woensdagavond en om nou donderdag een niet-uitgerust-kind-in-een-klaslokaal neer te zetten, dat krijgen zelfs de 3 J's niet bij mij voor elkaar. Dus dan maar alleen? Tja ik heb wel iets weg van een Remy maar duh ??!!
Laat nou gelukkig Harald de muziek ook wel kunnen waarderen, dus even dubben ... gaan we ons kind nou uitbesteden om samen een avond aan de haal te gaan ... het antwoord was JA! En laten we dan supergek doen, we gaan vooraf ook nog eens uit eten (ja, als je het doet moet je het dan ook wel echt goed doen).

Het was bijzonder, zittend op een stoeltje in een niet al te grote zaal. Gewoon een gevoel van huiskamer-achtig-iets. Je zit daar te zitten en voorzichtig wiebel je een beetje mee (ik ben niet zo van de opvallendheid). Het was fantastisch, het was leuk, het was gezellig en we hebben een wereldavond gehad. Ik geloof dat we ons wel eens vaker over ons je-besteedt-je-kind-niet-uit-en-gaat-een-avond-samen-aan-de-haal-gevoel kunnen gaan zetten. In de gids hebben we nog een paar leuke concerten gezien (Marillion, The Nits), gaat nog wat worden met ons.

Opdracht

Ik ga een cursus volgen, vanmiddag begint die ... om half 2.

Vlak voor mijn vakantie ben ik naar de intake geweest en aan het einde van het gesprek kreeg ik een opdracht. Een opdracht die ik ervaarde als een kadootje. Een opdracht waar ik naar toe heb geleefd.

DOEL:
Je richt je aandacht op je eigen wensen,behoeften en verlangens in het kader van vitaliteit en een meer ontspannen leven. Je zet deze in de loop van de training om in actiepunten.

HOE:
- Direct na de intake maak je een plan om op de ochtend van de eerste trainingsdag 2 uur (niet meer, maar ook niet minder!) iets te gaan doen in het kader van ontspanning en vitaliteit. Het is iets wat je al langer graag wilde maar waar je nog niet aan toe kwam tot nu toe, of wat je alsmaar uitstelde. Iets waarmee je vooral goed voor jezelf zorgt.
Wat deed je vroeger wel, en nu niet meer of steeds minder?
Waar heb je echt zin in en doe je toch maar steeds niet?

Er zijn genoeg dingen te verzinnen die ik vroeger wel deed en nu niet meer of steeds minder. er zijn genoeg dingen te verzinnen waar ik echt zin in heb en toch iedere keer maar niet doe. En vandaag heb ik ze gewoon gedaan:


Ik heb gescrapt en als toetje ook nog even geblogd.
Gaat goed komen!

Wat is dit nou?

Dit is een poes, en wat voor een poes. Een poes die zich bijna een uur heeft vermaakt met de krantenpapiertjes die ik gebruik voor het opbergen van mijn kerstspullen. Als ik in een volgend leven terug mag komen dan graag als een Smous.

Zou ze van mij zijn?

Eindelijk was het dan zover, koning winter liet ook hier het water bevriezen. Ooit, een aantal jaren geleden heeft ze ijs meegemaakt maar dat kon ze zich niet herinneren. Tuurlijk is ze weleens op een ijsbaan geweest saampies met haar vader maar dat is toch iets anders.

Samen met Harald en neefje Oscar togen ze de sloten op.

Ze vind het leuk, ze geniet ervan.

Ze wist dat ik niet mee zou gaan, ik ben er niet zo van. Ik heb een atletisch vermogen van niveau 0. Ik heb het ooit wel geprobeerd (sterker nog, de schaatsen die ze aan heeft zijn van mij) maar na een ongelukkige val met mijn skeelers en een gebroken elleboog waag ik mij alleen nog op vaste grond (sterker nog, daar heb ik soms ook nog hele erge moeite mee, ik kan al struikelen over een zandkorrel).

Tja, en dan kom je keurig recht aanschaatsen naar die moeder (jeweetwel die atletische nul), rem je even professioneel en ga je even uit leggen hoe het precies werkt op schaatsen die gewoon 3 maten te groot zijn. Zou ze echt van mij zijn?