Gaat ie ooit goedkomen?

Ik weet het niet .... beetje chaotisch:


Had de ijdele hoop vandaag alle kasten naar zolder te kunnen sjouwen, hubbie zou om 2 uur thuis zijn maar die belt net dat het 6 uur wordt .... grrr .... Hij moet nog even wat aan een bus repareren, nou ja zeg ... als je de keuze hebt tussen kasten sjouwen en de plee repareren .... tikkeltje vreemd, ben ik daar mee getrouwd??!!
Ben dus zelf maar de lichtste kasten aan het sjouwen geweest en dat valt niet mee. Maar we noemen onszelf geen mietje dus waar we aan begonnen zijn gaan we even fijn mee door (ik moet en zal dus echt tussen nu en een paar dagen weer gaan scrappen want anders is een vakantie geen vakantie).

Ondertussen heeft dochterlief een ander project dat verschrikkelijk veel spoed heeft en wat dus echt veel meer haast heeft dan mijn hobbykamer, tjee zeg dat is echt geen kind van mij, wat is er nou belangrijker dan MIJN scrapkamer!!!

Goed, het huisje staat even te stollen in de koelkast dus even tijd voor een update en wat sjouwwerk van de middenvloer naar de zolder, we houden vol maar of het goed gaat komen??

Tagged

Nou Carla, daar gaat ie dan :-)

A - Available or single: married (almost ten years)
B - Best Friend: Tonneke (my best friend for more than 20 years)
C - Cake or Pie: Pie (chocolate !!)
D - Drink of choice: lots of coffee and cola light
E - Essential Item you use everyday: my glasses, my hairbrush, my little spray of water to organize the mess on my head and ofcourse my computer
F - Favorite color: black and since the birth of Lisanne pink :-)
G - Gummy Bears or worms: neither, I like manna (little colored rice candy)
H - Hometown: Noordwijkerhout
I - Indulgence: smoking (if I got the question)
J - January or February: January
K - Kids & Names: Lisanne
L - Life is Incomplete Without: my little girl and my hubbie
M - Marriage Date: April, 17th (my 29th birthday)
N - Number of Siblings: 3 brothers, 2 sisters (I'm the youngest)
O - Oranges or Apples: Oranges with lemon (squeezed)
P - Phobias or Fears: spiders and doing thing without my feed on the ground (except planes)
Q - Fav Quote: Morgen wordt alles beter (Tomorrow everything will be better)
R - Reason to Smile: Lisanne and my 3 cats
S - Season: spring
T - Tag 3 or 4 people: Marcelle (just found out that she lives a couple of miles away, Tanja (met her a couple of times on the WSW weekend and I like the person who she is), Daphne (great scrapper and visiting her blog since Dutch Dares)
U - Unknown Fact about Me: I'm better to communicate with by email/blogging than IRL
V- Vegetable You Don't Like: Bruine Bonen (yeah?? ... ehh brown beans?!)
W - Worst Habit: Keeping my mouth shut will I am angry about situations
X - Xrays: expected in may, from Lisanne's kidneys, still hoping that I was just in time
Y - Your Fave Food: Zuurkoolschotel (yeah ... another one really don't know the translation)
Z - Zodiac Sign: ram (Aries)

I hope that the persons mentioned above accept the tag :)

For everyone who is reading my blog I wish you a wonderful ending of the year and all goods for 2007. May all your dreams (and ofcourse mine too) come through.

(en de volgende wordt weer gewoon heerlijk in het oerhollands, de tag is van oorsprong Engels, vandaar even de omschakeling)

Even bijbeppen

Zo, de kerst ligt weer achter ons en ik heb me prima vermaakt. Eerste kerstdag gewoon lekker in het teken van ons eigen gezinnetje. Lekker met zijn drietje uitgebreidt ontbijten en kadootjes uitpakken, heerlijk de tijd nemen om je op te doffen en dan nog even een verplicht schoonouder-bezoekje. 's avonds gezellig ge-fondued (uhm ... schrijf je dat zo?) gevolgd door spelletjes doen.
Tweede kerstdag was iets anders, 's ochtends en begin van de middag veel voorbereidingen getroffen voor ons kerstdiner voor het grootste gedeelte van mijn familie. Met zijn 20-en hebben we gezellig met elkaar doorgebracht en lekker gegeten. Het kostte wat moeite om alles tegelijk klaar te hebben maar het is ons gelukt. Wat waren Harald en ik bekaf 's avonds maar wel een goed gevoel over onze prestaties :-).

De volgende dag ben ik toch nog maar even een dagje gaan werken, ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om gewoon niet even een paar uur te gaan. Lucas en ik hebben keihard zitten werken om de achterstand in te lopen, maar liefst 20 laptops kwamen binnen en de helft ervan moet de eerste week van januari worden uitgeleverd. We hebben ze klaar gekregen zodat hij de resterende klusjes vandaag en morgen kan doen en dan ook nog op een wat relaxte manier.

Sinds vandaag dus vakantie, en hoe begin je een vakantie .... juist... even een tripje naar Ikea, want de komende week staat de hobbykamer als eerste op mijn lijstje. Heerlijk wat handige opbergmandjes -rekjes en je kent het wel spulletjes, fotolijstjes, een extra burolamp en wat frutsels hier en daar weten te scoren. Ik vind het een walhala, een geweldige winkel waar ik altijd wel iets zie staan, liggen of hangen met een hoog hebbuh-gehalte (niet echt verwonderlijk dat wij een nagenoeg Ikea-showroom huis hebben en dan overdrijf ik dus niet). Morgen gaan we maar eens kijken wat er allemaal in mijn wandmeubel zit, alles er "even" uithalen, de kasten een verdiepinkje hoger hijsen en dan weer alles een plekkie gaan geven. Zou ik dan eindelijk weer tijd en rust vinden om even flink te gaan scrappen? Reken maar van yes!

Vakantie

Ik heb vakantie, wel 2 weken lang en ik heb het nodig ..... Gisterenochtend braaf naar mijn werk gegaan met het idee nog even één en ander af te ronden voordat de vakantie voor de deur zou staan, ik moest 's middags nog even naar een vergadering in Breda en daarna een etentje met mijn collega's. Sodejuh zeg, dat liep even heel anders.

Normaal gesproken noem ik mijn werk niet echt in mijn blog, ik ga nu even een uitzondering maken.

Rond een uur of 9 kwam ik erachter dat onze servicedesk niet bereikbaar was, heb de telefoon overgezet zodat de medewerkers met problemen (ik coordineer de supportafdeling op automatiserings-gebied) iemand aan de lijn zouden krijgen. Al vlug het eerste telefoontje, een pc die niet wilde doorstarten, een collega erachter aan gezet en op naar het volgende belletje, shoot weer een pc met ongeveer hetzelfde probleem. Nu zijn 2 van die gevallen op 450 pc's nog niet echt een teken voor iets structureels fout maar toch ... het zat me niet lekker. Even een calletje gelogd en weer verder, oeps ... een virusmelding, even meegluren op zijn machine en nog een keer shoot .... ziet er niet echt goed uit. Voor de zekerheid maar even de scanner aangezet, een screenprint gemaakt en even doorgestuurd naar de supportgroup elders in het lang. Alweer telefoon (normaal gaat ie niet zo vaak), een melding van een pc die ....ook niet doorstarte, deze persoon meldde het direct maar voor 3 andere collegae. En toen kwamen er allerlei alarmbellen, g*dver een virus en het ging wel erg vlug.

De site is goed beveiligd tegen virussen maar dit kon niet anders zijn dan toch een ernstig gevalletje van een virusuitbraak, direct een collega opgepiept via de chat en even heftig overleggen. De telefoon kon weer terug dus ik samen met de andere 2 supporters op weg, even de situatie ter plekke bekijken. Virusscanner up to date, vreemde processen, vreemde executables ... en mijn alarmbellen gingen steeds harder. Machines werden steeds trager dus hup naar boven mijn eigen machientje en zitten en zoeken en zoeken en zoeken. Eindelijk iets gevonden, getver in het chinees en dat verstaan we niet :-(

Inmiddels liep het tegen 12-en dus de vergadering maar afgezegd (Breda is ongeveer 2 uur rijden dus dat doen we dan maar niet). De hoge bazen op de hoogte gebracht en maar zoeken en zoeken, machines die gecleaned werden kregen het prompt na een reboot weer terug en daar wordt je giga hopeloos van.
McAfee speurde wanhopig mee en dit bleek dus een mutant te zijn van een eerder virus maar die was nog niet onderzocht en wordt dus gewoon leuk niet herkend. Rond een uur of 4 het verlossende woord, een nieuwe datfile was onderweg en toch werd het leuk, het virus bleek in het loginscript te zitten (die gebruik je automatisch als je je aanmeldt op het netwerk, dus inderdaad we haalden het weg, we starten op en hoepla).
Met dit nieuws zijn we richting Breda gegaan om het etentje toch nog mee te maken, na een hoop files kwamen we daar 2,5 uur later aan, het eten was geweldig, het was supergezellig maar o, o wat was ik toch op. Rond 12 uur was ik thuis, het bedje ingedoken om weer rond 7-en op te staan. Gauw naar de zaak want daar moest ik toch even kijken of het in orde was. Start mijn pc, check een en ander en .... het leek goed. Zeg expres leek want het duurde niet al te lang en daar kwamen de vragen van de servicedesk, opnieuw berg pc's met problemen. Het virus had zich zo giga op die machines verspreidt dat de problemen opnieuw begonnen, dit virus heeft 1"leuk" eigenschap en dat is dat alle programma bestanden hernoemd worden, zo ook de bestanden van de virusscanner zelf. Als dat gebeurd heb je dus geen virusscanner meer en als je die niet hebt dan kan je ook geen virussen vinden en verwijderen.

Al met al zijn we de hele dag bezig geweest om te kijken hoe we het kunnen verwijderen. De machines houden bestanden bezet en die kunnen niet verwijderd worden. Alle machines moeten dus geboot worden van cd, van cd gescand worden, van cd geupdate worden met de laatst virusfile en dan .... ben je eraf. Ik heb er vanmiddag een stuk of 10 kunnen doen en toen moest ik naar huis. Lisanne had haar kerstdiner op school en ik vond het onvergeeflijk om haar niet even zelf helemaal op te doffen. Ben dus met gemengde gevoelens naar huis gegaan.

Mijn collegae moeten het verder doen, dat zit me niet lekker, normaal gesproken coordineer ik en help zelf mee, nu kan ik niets doen. Dat voelt niet prettig. Ik moet verplicht morgen maar inbellen en het werk van gisteren en vandaag vanaf thuis doen, ik ben er dus nog niet klaar voor, de vakantie komt te vroeg. Het liefst stap ik nu in de auto en ga machines opschonen, gewoon om het achter de rug te hebben.

Goed het is niet anders, ik kan er weinig aan veranderen dat 1 of andere mongool zoiets zieks verzint, ik kan er niets aan doen dat wij deze keer als eerste het virus mochten binnenkrijgen, ik kan er niets aan doen dat er nou net voor de kerst zoveel mensen aanwezig waren en dat dus ruim 100 machines besmet zijn, ik kan er niets aan doen maar zou het wel heel graag willen.

update hobbykamer

Het begint wat te worden, sterker nog hij is bijna af.... Mijn doodles leveren wat twijfels op, het valt me tegen om te schilderen op een met structuurverf bewerkte muur, jezus zeg ik blijf de lijnen verbeteren. Het behangetje heb ik van het weekend geplakt.

Mijn buro's komen hiervoor te staan (in hoekopstelling) zodat ik voor het raam kom te zitten, het kastje op 1 van de foto's komt naast het buro wat onder de doodles komt, zodat ik mijn printer een beetje normaal kwijt kan.


Het is de oude commode van Lisanne en in de deuren zit een vak dat ik ga bewerken met behangpapier zodat het bij elkaar past.

Van de week heb ik wat accessoires bij Blokker gekocht, ben er helemaal mee in mijn sas ... blijf van zwart/wit houden en als ik het zo om me heen zie in de winkels dan mag het weer!

Marjolein's verrassing

Joepie, ben getagged. De opdracht is om 6 "vreemde" dingen over jezelf te vertellen. Tja, dat was dus even zwaar denken, vreemde dingen genoeg maar sommige vreemde dingen zijn van mezelf en niet echt geschikt voor publicatie.

bekentenis 1: ik slaap met sokken aan, ik kan niet in slaap komen als mijn voeten koud zijn en geloof me dat zijn ze bijna altijd. Met sokken aan weet ik zeker dat die me niet wakker houden.

bekentenis 2: ik heb iets met katten en zij iets met mij. Ik kan niet voorbij lopen zonder even te "praten" met poeslief of even een knuffel hier en daar te geven. Het vreemde is dat het dus wederzijds is, als ik naar boven loop om een wasje te draaien, hobbelen 2 van mijn 3 katten achter mij aan (de derde is een beetje te oud om te hobbelen). Waar ik sta of ga, ik krijg altijd een prettige "prrrr" te horen als ze me zien. Als ik 's ochtends wakker wordt zitten de katten al klaar op mijn bed om me een goeiemorgen te wensen.

bekentenis 3: Als ik ergens geconcentreerd mee bezig ben, kan ik giga pissig worden als iemand me stoort. Ik ben enorm veranderd na mijn zwangerschap en de geboorte van Lisanne. Kon ik voorheen beschikken over mijn multi-tasking eigenschap en een geheugen waar iedereen jaloers op was, daarna leek ik wel een vergiet en tot op de dag van vandaag kan ik niet veel dingen tegelijk. Ik hoop dat het ooit nog terug zal komen (vrees van niet).

bekentenis 4: ik zet mijn mokken in het kastje netjes met de oortjes naar dezelfde kant, al mijn schaaltjes zijn netjes in elkaar gestapeld van klein naar groot. Ik heb een opgeruimde omgeving nodig, ik wordt knetter als het chaotisch en rommelig is. Ik heb de schurft aan zoeken. Mijn humeur is afhankelijk van mijn omgeving, ik wil gewoon een ordelijke boel om me heen.

bekentenis 5: ik kan het helemaal naar mijn zin hebben als ik alleen ben, gewoon heerlijk mijn eigen dingetjes doen. Ben eerlijk gezegd een beetje van een éénling, ik heb ook liever 1 goede vriend dan bergen bekenden.

bekentenis 6: ik heb altijd gelijk en als ik het niet direct krijg dan ga ik net zolang door totdat ik het wel krijg.

Ik geef de tag niet door, ik ken (nog) niet zoveel mensen die een blog hebben, lurk wel vaak mee maar wil daardoor niet direct taggen.

3 is scheepsrecht

Een achterlijke titel maar je moet toch wat als je zomaar opeens 3 posts neerzet :)

De komende week ga ik heerlijk aan het doodlen, niet zomaar even wat doodlen op 30x30 maar een ietsiepietsie groter. Harald is bezig met de zolder en die zolder wordt van ....mij. Ik heb nu eigenlijk al een eigen kamer maar die delen we een beetje met zijn drieën, de zolder is onbewoond dus 1 en 1 is vlug opgeteld, een scrapparadijsje.
De muren zijn gewit, de balken geschilderd, een schotje is gemaakt, nu nog even een behangetje op het schotje, laminaat op de vloer en ..... handgeschilderde doodles door mij:

Als jullie me missen .... ben hard aan het werk.

Elsie #17

En soms heb je weinig tot geen ideeen bij een challenge en ga je even tussendoor aan de slag, je pakt een foto, pakt een papiertje, gaat even de afwasmachine leegruimen, loopt weer eens lang, legt dit erbij en het staat leuk, na een wasje draaien even kijken en wat tekstjes op papier krabbelen. Gewoon in de veronderstelling dat je er vanavond goed voor gaat zitten en voor je het weet is ie af, voordat het avond is en je hebt ook nog een boel tussendoor gedaan wat toch ook allemaal moet gebeuren. Ik vind het geweldig (moet ook eerlijk bekennen dat je met zo'n waanzinnige foto niet veel fout kan doen).

Even ter uitleg, tijdens het krabbelen van de tekstjes had ik het idee om de titel "zo klein en toch zo groot" te gebruiken, vond het niet bij de foto passen en bedacht opeens dat het riedeltje: baby, dreumes, peuter, kleuter niet 123 een vervolg had. Ben even gaan speuren en officieel volgt tiener erop (t/m 6 een kleuter, vanaf 8 een tiener), onofficieel wordt schoolkind genoemd maar deze vind ik raar. Mijn dochter is dus het komende halfjaar een Kliener (vooral niet op zijn Engels uitspreken want daar sla je, wat Lisanne betreft, helemaal de plank mee mis).

Dutch Dares #2

Soms heb je een idee in je hoofd en lijkt het zo klaar als een klontje. Je gaat fris en vrolijk van start en het wordt me toch een bevalling. Dit is een layout waar ik toch wel heeeeel lang mee bezig ben geweest, in eerste instantie had ik allemaal kleurenfoto's, fout dus ... de opdracht was duidelijk zw/wit en kleur door elkaar, ok nog een keertje afdrukken dus. Vervolgens had ik vooraf al bedacht om het volkslied van Noordwijkerhout te gebruiken. Ben vrolijk om de foto gaan schrijven en had toen eigenlijk geen plek meer voor de coupletten, tja en dan is ie niet af hé. Dus de foto van het bos en het strand nog maar een keertje bewerkt en dit keer de tekst erop gezet. Poeh... lijkt compleet, totdat bij het verwisselen van de foto's dus gewoon een stuk bovenlaag van een andere foto meekwam. Had dus lekker bij zo'n fotopoint afgedrukt, nou dat is dus echt bagger ... de kleuren zijn veel te flets en de printlaag beschadigd giga-enormsnel. Aangezien ik er zolang mee bezig was heb ik toch de beschadigde foto maar gebruikt, beetje over elkaar heen niets meer te zien. Tja, en toen nog de letters, normaal kan je behoorlijk kladderen op foto's, heb het nu maar heel voorzichtig gedaan, stel je voor dat het weer opnieuw moet ... Nog even wachten op de langverwachte Sint, er werd nl. gefluisterd dat de nieuwe Chatterbox doodles-templates misschien wel eens bij mij terecht zouden komen. En jippie die kwamen ook, goed hij is geboren ... de 2e Dutch Dares layout. We noemen hem freestyle, dat klinkt alsof ie in een zucht en een scheet klaar was.

dokterbezoek

Ben aan het eind van de middag even bij de dokter geweest, ik vond de zwellingen zo vreemd dat ik even zeker moest weten dat mijn gevoel van: "het valt wel mee" even bevestigd moest worden. Ik weet nog niet of het meevalt, vandaag heb ik geen last meer gehad van een dikke wang. Het blijkt een steentje in mijn oorspeekselklier te zijn, het houdt in dat mijn speekselklieruitgang geblokkeerd wordt. Met eten vorm je speeksel en dat kan dan niet weg. Kwaad kan het niet echt direct tenzij het gaat ontsteken, dat moet ik kunnen merken aan koorts. Voorlopig even in de gaten houden en als het nog een keer komt masseren van mijn oor naar mijn mond in de hoop dat het steentje eruit komt. Mocht het vaker voorkomen dan moet het verder onderzocht worden door een kno arts (contrastvloeistof, röntgen en nog meer enge dingen). Het schijnt niet vaak voor te komen en de dokter vroeg mij direct of ik enig idee had wat het kon zijn. Ik - de google-koningin - had gisteren de wijsheid al met stukjes en beetjes gevonden, kon zijn vraag redelijk beantwoorden. Het geinige was wel dat hij mijn gegoogle wel grappig vond en dat ik het toch redelijk had kunnen achterhalen.

kerst-stemming

Ik ben er niet zo van, heb er niet zoveel mee. Moet altijd even een drempel over om er aan te beginnen. Kerst ... ben niet religieus, ik geloof wat ik zie, in ieder geval meer dan wat een ander mij verteld over iets dat zich nooit kan bewijzen (sorry voor de gelovigen onder ons). Sint is vertrokken, althans voor ons omdat we het gisteren uitbundig hebben gevierd. Komend weekend gaan we voorzichtig maar eens op zoek naar de kerstspullen en als de dozen opengaan dan komt de stemming voorzichtig aan wel een beetje. Hoe anders is Lisanne, ze is er klaar voor!

ps: voor de liefhebbers, dit pakje heb ik bij de Kwantum gekocht voor wel 2 hele euro's. Eigenlijk is ie bedoeld tot 6 jaar maar vond het te leuk om te laten liggen.

ps2: ik heb weer eens wat, vanmiddag met de lunch voelde ik iets vreemds in mijn gezicht, heb ik toch een enorm opgezwollen kaak, het nam later weer af tot gewoon een lichte hobbel. Iedere keer eten levert een dikke kaak op wat er echt achterlijk uitziet, het doet niet zeer maar geeft wel een drukkend gevoel in en onder mijn oor. Lijkt wel de bof ofzo, morgen maar even naar de dokter.

Moe maar voldaan

Poe... ben moe. Ben wel vaker moe maar vandaag is het even behoorlijk druk geweest. Vanmorgen al redelijk vroeg op, Lisanne had een handbalwedstrijd (iedere week gaat ze beter spelen en ze houdt de lol er in). Gelukkig was het een thuiswedstrijd want erna moesten we als een speer naar de Sint in Nieuwegein, Sinterklaas via mijn werk is een ware happening, zo verschrikkelijk veel kinderen, zoveel Pieten en zo leuk verzorgd, geweldig. Een feest van 3 uur waarin de kinderen helemaal op en top in feeststemming zijn. Lisanne had het geweldig naar haar zin en bleef ons verrassen met handenvol snoep. En wat trof onze verbazing toen we thuiskwamen .... 2 zakken vol met kadootjes van de Sint. We zijn dus direct maar doorgegaan en hebben pakjesavond gevierd. Giga-verwend is ze en ieder kadootje werd met een giga-enthousiasme ontvangen. Ze vond het helemaal geweldig. Een hoop Diddl spullen erbij en vooral veel spelletjes (ze krijgt de leeftijd voor spellen en dat vinden we dus helemaal top).
Ikzelf ben ook schandalig verwend, ik heb een boel scrapspulletjes gekregen. Voorlopig heb ik wel even genoeg chipboard en alfabetstickers. Het boek designing with Freestyle vind ik top en de designing with 2007 kalender ziet er veelbelovend uit. De embellishments zijn ook weer wat aangevuld, kortom ik kan er weer een tijdje tegen. Nu alleen weer even de tijd vinden om weer eens even flink aan de scrap te gaan, het is er van de week een beetje bij ingeschoten. Het was ook wel een rare week, een week van bezinning, een begrafenis, prioriteiten stellen en de beslissing om meer te ondernemen met mijn grietje.

Gedachte-dingetjes

Pff ... had eigenlijk willen schrijven over leuke gedachte-dingetjes maar kan het niet. Mijn hoofd zit vol, eergisteren is een neef van mij overleden. 1 jaar jonger dan ik en met veel plannen in de planning, zo is zijn vrouw zwanger terwijl ze de laatste alleen maar bezig konden zijn met zijn ziekte en de aftakeling van zijn lijf en leven.

Je hebt er niets over te zeggen, je hebt weinig invloed op wat er gaat gebeuren. 3 maanden geleden hoorde ik dat hij ongeneeslijk ziek was en toen al gebeurde er iets met mij. Ik realiseerde me dat iedereen eigenlijk heel kwetsbaar is en dat er een kans bestaat dat ik mijn wijze lessen niet aan mijn dochter kan vertellen. Om het gevoel een plek te geven ben ik aan de slag gegaan, ik heb de gevoelens op papier gezet, niet zomaar schrijven nee ... een scrapprojectje waar ik tot de dag van vandaag zo blij mee ben. Ik ben blij dat ik iets heb gemaakt voor mijn dochter dat puur uit mijn hart komt, waarvan ik hoop dat ze het haar hele leven zal koesteren.

Ik heb de foto's van het boekje hier geplaatst, zodat je een kijkje kan nemen. Nu zijn dood een feit is heb ik opnieuw gevoelens die ik niet van mezelf ken, ik probeer het te relativeren maar vindt het doodeng om te weten dat dood gaan niet bij oud zijn hoort. Ik heb vanmiddag een layout gemaakt waarin ik het van me af heb geprobeerd te schrijven.

Ik ben volop bezig met het scrappen over mezelf, het is belangrijk voor me geworden. Het geeft me het gevoel dat ik iets achterlaat waarmee mijn dochter mij kan leren kennen mocht er iets gebeuren. Voorlopig ben ik nog wel zo positief dat ik met een glimlach bedenk dat we het gewoon over een paar jaar, gezellie op de bank, door gaan bladeren en misschien serieus gaan zitten wezen bij dit soort layouts maar ook weer in een deuk kunnen liggen om andere layouts.

Beyond Appearances Challenge #9

Hieronder het resultaat van de challenge Passion voor het Beyond Appearances blog. Het onderwerp was dus passie. Tja, wat moet je daar nou over vertellen, wat wil ik kwijt over mijn passies. Sterker nog ... heb ik passies? Ik ben een doodgewone Hollandse meid die bezig wil zijn met mijn leven, soms ben ik fanatiek maar gepassioneerd is niet een beschrijving die ik bij me vindt passen. Uiteindelijk heb ik een layout gemaakt over iets wat ik elke dag doe en ook elke dag wil blijven doen, surfen op het Internet:

Ook zóveel moeite met kiezen?

Deze is geweldig: www.stomwijzer.nl. Eindelijk verrassende vragen en misschien ook nog wel een verrassende uitslag.

Ziek ben ik ervan ....

jeetje zeg, wat eet ik me misselijk aan de klaasbrokken van Francien (stukjebijbeetje - klaasbrokken).

Dit is het meest verschrikkelijke, ernstig foute recept dat ik geprobeerd heb. Niet doen dus, vooral niet doen (en echt niet doen als je zo'n zoetekauw ben als ik).

Don't try this at home.

Sorry, moet nu echt even een bakkie gaan zetten om het volgende klaasbrok weg te spoelen :)

Dutch Dares #1

Mag ik even voorstellen ....

Hyperpiet:

Nog 1 nachtje slapen en eindelijk dan komt ie. Pffff, wat duurt wachten lang, te lang om nog goed te onthouden welke giga kadootjes ze wil hebben (en het zijn er veel en het worden er steeds meer). Vanmiddag heb ik eindelijk toegegeven aan haar wil voor een Pietenpakje, ik moest ook wel van mezelf. Het is iets dat ik nog even niet wil weten maar ik heb het sterke vermoeden dat ze volgend jaar een andere kijk op de sint & piet wereld gaat hebben.

Van de week vroeg ze het:
=Mama, is Sinterklaas echt (Ik verplaats me naar de keuken om geen oogcontact te hebben zodat ik mezelf niet verraad)
=Wat is dat nou voor vraag, wat denk je zelf (ik probeer niet te liegen)

=Wietske en Nina zeggen dat ie niet bestaat.

=Hoe kan iemand niet bestaan als hij er toch is? (ik zie een groot vraagteken verschijnen boven Lisanne's hoofd)

=Lisanne, heb je weleens een spook gezien?
=Nee.
=Nou, die bestaan niet.
=Ooooh, okay.. (een groot vraagteken verschijnt boven mijn hoofd maar ik geloof dat we voor nu wel weer even klaar zijn)

En onze plannen voor morgen:
Koud worden op straat, heel hard Piet, Piet, Piiiieeeettt, roepen naar donkere kerels, snoep aannemen van vreemde mannen, stiekem in je zak stoppen en doen alsof je nog niets hebt gekregen en dan heerlijk thuis met een beker warme chocolademelk de buit gaan bekijken.
O, ja ik ga 's morgens eerst het decemberspektakel van Francien maken (zie links rechts en dan iets van een week geleden), lijkt me een goed begin van de dag.

Layout Elsie Challenge #14

Hieronder mijn layout voor de Elsie Challenge #14 van de club van Yvette bij Clubs.nl (blijft toch mijn vertrouwde stekkie: http://www.clubs.nl/community/default.asp?clubid=173339. Ik plaats hem even hier zodat degene die willen weten wat de swirls in mijn leven zijn hem even wat groter kunnen zien. Ik plaats hem nu ongeveer voor de tigste keer want op 1 of andere manier vergroot die niet, mocht het nu nog niet lukken dan kan je naar mijn foto-site via de link aan de rechterkant (layouts - challenges).
Ben net bezig geweest met de challenge van Dutch Dare en ik vind hem gaaf. Ik zal hem morgen even bij daglicht fotograferen, scannen haalt net de randjes niet en soms geeft dat een vertekend beeld. Zal wel even stiekem wat vertellen: hij is rood, kostte nagenoeg niets, geeft een wijze levensles en heel veel restjes papier hebben een nieuwe bestemming.

briefgeheim

Gisteren was ik zomaar weer even wat rondslingerende spulletjes aan het opruimen toen mijn oog op een notitieboekje van Lisanne viel. Ze had er 's middags in geschreven en ik kon het niet laten (vergeef me Lisanne als je dit later ontdekt ), ik moest even kijken en toen ik het zag sloeg mijn hart een slagje over. Op een mooi blaadje staat in een mooi handschrift:

"Ik wou dat ik een zusje hat".

Ai, oei en nog meer van die kreten. Mijn hart kromp samen en ik kreeg een heel bijzonder eng gevoel. Wat is dit moeilijk zeg, ik die zo stellig overtuigd ben van het genoegen om 1 kindje te hebben gekregen wordt even met mijn neus op feiten gedrukt die ik eigenlijk niet wil kennen. Dit wordt de komende tijd flink prakkedenken over de voors en tegens. Pfff ... dat zal niet mee gaan vallen.

Happy Scrappy

Het begint laat te worden, half 1 en net besloten om zo het mandje in te gaan kruipen. Eindelijk had ik vanavond weer tijd om de gedachten creatief los te laten. Het was me het weekje wel zeg en veel ontspanning heb ik niet kunnen vinden. Het is vreemd maar de laatste tijd is mijn enige ontspanning even lekker scrappen. De rest van de dag heb ik het hol-ren-en-vlieg gevoel (en dat is niet altijd terecht hoor). Het is gewoon even te veel van het goede, eigenlijk ben ik constant bezig om te denken aan dingen waar ik aan moet denken en lekker relaxt (hoe schrijf je dat in hemelsnaam) kan ik dat niet vinden. Er is altijd wel wat te doen, zowel hier als op mijn werk en soms krijg ik het machteloze gevoel dat alles op mij wacht. Soms bekruipt mij het gevoel dat iedereen maar verwacht dat ik rekening met hun hou en soms gilt er een stemmetje in mij, wie houdt er rekening met mij? En vanavond was het stemmetje stil, ik hield rekening met mezelf, ik heb even fijn zitten freubelen aan een layout over mezelf....

Challenge Beyond Appearances #8 - Style:

Moppetop is weer thuis!!

We zijn weer thuis, vanmiddag rond een uur of 3 kregen we te horen dat we naar huis mochten. Ik had net een bericht op de ziekenhuiscomputer zitten tikken dat ik de hoop op vandaag naar huis al had opgegeven maar had het op 1 of andere manier gewist voordat ik het kon bewaren (dat toetsenbord grrrrr.....). Kwam ik terug wist Lisanne vrolijk te vertellen dat ze naar huis mocht, we moesten nog wel even op de dokter wachten (en wat duurt wachten dan lang). Na een uur kwam ze eindelijk en vertelde dat de uitslag van het onderzoek binnen en volgens de technische berichten positief was, zo positief (dat ik het negatief vond) dat er een bacterie gevonden die de nierbekkenontsteking veroorzaakt. heeft. Door de antibiotica van de afgelopen dagen (3 van die giga-grote spuiten via het infuus) was het ontstekingsgehalte in het bloed afgenomen. Kortom, we mogen thuis een week lang een dubbele dosis antibiotica geven. Wel moet er volgende week nog een urine onderzoek plaatsvinden en moeten we half december terug voor controle. Over een half jaar wordt er een röntgenfoto gemaakt van haar nieren. Het is namelijk nu nog niet te zien of haar nieren schade hebben opgelopen, over een half jaar kunnen ze zien of er littekenweefsel is en dan concluderen of ze onder controle moet blijven. Kortom, we zijn er nog niet helemaal. Ik ben blij dat ik vanavond eindelijk weer in mijn eigen bed kan slapen, ik ben zoveel mogelijk bij haar gebleven en moet zeggen dat ik behoorlijk moe ben. Je blijft toch steeds bezig met haar en het lijkt tegen de regels in van het moeder zijn om langer dan een half uur weg te gaan. Gelukkig was de noodzaak er ook niet, Lisanne is tenslotte mijn enige kindje en ik had mijn werk gebeld dat ik er niet ben zolang zij niet in orde is. Blijf morgen nog even lekker thuis om eerst even uit te slappen en daarna gewoon weer even de orde terug te vinden. Wat Lisanne betreft, die stond vanavond al haar kuren en kunstjes weer op te voeren, voor het gezicht zit het met haar dus helemaal top. Nu nog gewoon even mak aan doen zodat moeders (en vaders) het vertrouwen weer terug krijgen. Ze mag zich de komende dagen even heerlijk, tot vervelends toe, stierlijk gaan vervelen met de (bijna) gehele collectie Diddl spullen najaar 2006 die haar vader (oké ik ook een klein pietsie beetje) toch maar even voor haar heeft gekocht. Ach, je kan ze op zo'n moment toch niet té veel verwennen ....

Moppetop ligt in het ziekenhuis

Even snel een berichtje vanuit het ziekenhuis, Lisanne is gisteren opgenomen (zit nu achter een internet zuil met een @#$-toetsenbord, wil je niet weten). Ik vertrouwde het gisteren niet en ben naar de dokterspost gegaan en doorgestuurd naar hier. waarschijnlijk nierbekkenontsteking. Zelf is ze behoorlijk vrolijk en komt niet echt ziek over.

Moppetop is ziek

Wat kan je als moeder doen als je kindje ziek is? Normaal gesproken kan ik Lisanne behoorlijk vertroetelen als ze zich niet zo lekker voelt maar dit keer is het even anders. Lisanne had gisterochtend al last van plassen, voor ze naar school ging is ze in een half uurtje tijd 3 x naar de wc geweest. Ze klaagde niet echt dus heb ik haar gewoon naar school gebracht, om 10 uur werd ik gebeld: Lisanne voelde zich niet zo lekker en trok een beetje bleek weg, of ik haar op wilde komen halen.

Tuurlijk doen we dat, een meisje dat ziek is hoort lekker thuis te zijn. Uiteindelijk bleek, toen ik haar haar in haar pyama hees, dat ze de wc niet op tijd had kunnen halen en tja, dan zit het allemaal niet zo prettig. Het leek allemaal wel mee te vallen, ze lustte nog snoep, ze kon zich prima vermaken met een boek en de tv, ik had er goede hoop op dat het vandaag over zou zijn. We zouden immers naar de Kreadoe gaan met zijn tweetjes.

Vanmorgen bleek dat het anders was, ze kroop bij me in bed toen papa-lief opstond om naar zijn werk (6 uur!) te gaan. Toen ik om half 9 opperde om maar eens de dag te begroeten was Lisanne het niet helemaal met mij eens, ik moest zelf maar even gaan, zij bleef nog even liggen. Na een ontbijtje op bed (brood ging niet helemaal op) ben ik er nog even naast gedoken (wat een weelde). Om half 11 zijn we samen uit bed gekropen en na een half uurtje hebben we besloten dat we maar niet op stap moesten gaan. Na wat heen en weer gehol naar de wc en een aantal misgegane pogingen voelde ik opeens dat ze koorts had. Best wel vreemd, de diagnose blaasontsteking leek mij terecht maar hoort daar koorts bij? 's Middags toch even mijn moederlijke overredingskrachten gebruikt om de temperatuur eens te meten, tjeetje zeg 39.9. Twijfels of ik een dokter moet bellen, ze kijkt nog helder uit haar ogen en dat is eigenlijk meestal mijn meetpunt. Ze drinkt goed, ze eet weinig, ze heeft weinig wensen dus hobbel ik maar een beetje rond in huis (mijn scrapspullen heb ik maar naar beneden gehaald zo kan ik af en toe even knutselen en tegelijk in de buurt zijn), ze wil eigenlijk gewoon lekker op de bank liggen en wil helemaal niets horen van een dokter.

Ik heb een sinaspril gegeven om de koorts wat weg te krijgen, ze heeft even lekker gedouched (jaaah .... die kunnen we al weer een weekje gebruiken) en weer terug op de bank. Nu ligt ze alweer 2 uurtjes in ons bed (Harald blijft tot morgenavond weg, hij baalt ervan .. is ongerust dus belt regelmatig, ze mag dan altijd 1 nachtje bij mij slapen) en ik vind het toch zielig. De koorts is gelukkig gezakt naar 38.7.

Ze is even een hoopje kind dat gewoon af en toe bij me wil kruipen, even wil huilen en even vastgehouden worden. Nou meisje, dat gaan we de komende daagjes dan maar veel doen.

Layout voor Designing with Color

Halloween en een stille boodschap

Gisteren kwam Zoë spelen. Zoë zou 's avonds halloween gaan vieren in haar wijk en had gevraagd of Lisanne meewilde. Nou die zag die verkleedpartij wel weer zitten. Bijgaand de resultaten van een moeder die wel van een schminkpartijtje houdt.

Op 1 of andere manier probeert deze snorremans (eigenlijk een vrouwtje maar dat klinkt niet) me iets te vertellen.

Zou ik te laat naar bed gaan of zou ik iets te vaak achter de pc kruipen als ik de avonden in het weekend voor mezelf heb?

Duh zeg ... en ze wordt groot

Gisteren een dagje herfstvakantie-vrij genomen om samen met Lisanne de stad in te gaan. Tja, het weer slaat om en de winterkleren van Lisanne zijn te klein. Heerlijk naar Haarlem toe en er gewoon een dag voor uittrekken, sinds anderhalf jaar is dat een beetje een moeder-dochteruitje. Gewoon overal kijken, geen haast, koffieleuten als we zin hebben en soms een beetje gek doen.

De eerste buit was een Diddl schrijfblok, we hebben er de halve stad voor moeten doorlopen maar juffie had haar zinnen vorige week al gezet op dit exemplaar. Het belangrijkste hadden we, de rest was bijzaak, op de lunch bij McDonalds (en het speeltje in het happy-meal) na.

Na wat gepas hier en daar van moeders, gezucht hier en daar van dochters, zijn we uiteindelijk bij H&M belandt.

Wat is dat eigenlijk een geweldige winkel en eigenlijk ook helemaal niet. Ik weet niet hoe ze het doen maar vaak zijn een paar grepen in het rek voldoende om een aantal geweldig leuke combinaties te maken. Mocht je de ene kleur niet leuk vinden dan hebben ze het ook nog wel in 4 andere kleuren.

Het enige dat vaak tegenvalt is het overige publiek. Ik sta er iedere keer weer van te kijken hoe onbeschoft sommige mensen zijn. Op 1 of andere manier moet het aan H&M liggen, het is me vaker opgevallen, het roept een gevoel op dat het gratis is en dat dus alles mag.

Sta je netjes in de rij voor een paskamer stormt er 1 of andere tuthola voorbij met de vraag of alle hokjes bezet zijn, duh zeg ... ik sta daar gewoon even lekker mooi te zijn!

Ben je eindelijk aan de beurt, stap je een hokje in dat volhangt met hangers, in een hoek ligt een berg kleding en een aantal van die verf-beveiligings-dingen en afgetrokken bonnetjes ernaast, de dame voor je draait zich nog om en meldt: dat lag er allemaal al. Duh zeg, terwijl Lisanne aan het omkleden was heb ik de reut maar bij elkaar geschraapt en bij de kassa neergelegd. Kom je terug, staan er 6 zuchtende moeders je kind in haar kleren te kijken, terwijl ze op hun arm 6 x zoveel hebben als dat wij bij ons hadden, nog een keer duh zeg....

Goed, na een supersnelle omkleedmarathon geweldig leuke kleren uitgezocht voor Lisanne, het is toch schrikken hoe groot ze al is. We mogen nu neuzen tussen de echte meidenkleren en heel even moest ik naar de kleine maatjes kijken, wat een snoezige dingen ... ik weet niet of ik al klaar ben voor het grotere werk ... Lisanne wel, die vond het geweldig. Afijn, een arm met stoere truitjes, broeken, rokken, leggings en aanverwante artikelen op naar de kassa. Even de spullen neerleggen om een krampaanval in mijn hand te voorkomen, draai ik me om staat er iemand in "onze spullen" te snuffelen, ik graai het snel weg en zie haar denken... Duh zeg,wat onbeschoft!

En daarna .... op naar V&D, want dit moest gewoon even:

Waarom

Mijn moeder heeft er zes, mijn oma had er acht, mijn schoonmoeder drie, mijn ene zus vier, de andere twee. Mijn oudste broer heeft er drie, de middelste ook, de jongste ook maar die zijn niet van hemzelf. Mijn vriendin heeft er geen-één, haar zusje twee, ik heb er één en de buurvrouw ... die heeft er vier. En aan die laatste zou ik willen vragen ... waarom?
Waarom heb je er vier als je zo vaak tegen ze schreeuwt, zodanig dat ik me afvraag of het allemaal goed belooft te gaan.

Moest dit even kwijt, ik snap het niet, een kind is of wordt toch meestal een afspiegeling van jezelf ... zou ze dat weten?

En gewoon even om te showen, mijn nieuwste layoutjes:

Het opgeruimde gevoel

Zo, beneden is gedaan, weer helemaal spik en span ... althans op een hoopje badkamerspul dat in dozen in de kamer staat na. We (lees Harald in plaats van we) zijn bezig met de badkamer en dan ook echt bezig, alles is eruit geweest, alle leidingen zijn vervangen, de vloer is gedeeltelijk uitgehakt, de wc is weggehaald dus helemaal echt alles. Vorige week is Harald begonnen aan de opbouwfase en iedere dag is het weer een verrassing wat hij allemaal weer heeft kunnen doen. Het mooie van de opbouwfase is dat het resultaat zichtbaar wordt en alles veel sneller lijkt te gaan. Kortom, nog even en dan kunnen we gewoon weer thuis onder de warme douche staan, kan er bijna niet op wachten.
Afijn, beneden is het weer spik en span, zo'n verbouwing brengt natuurlijk met zich mee dat het even niet gaat zoals het normaal hoort te gaan en ongewild worden de meeste ruimtes in huis betrokken bij de verbouwing. Vanochtend dus even flink aangepoot en alles beneden weer schoongeboend en dat geeft me toch een opgeruimd gevoel, heerlijk, daar kan ik gewoon even fijn en prettig van genieten. Ik kan niet tegen rommel of chaos, ik verlies het overzicht en daarmee mijn controle-gevoel. De afgelopen weken was het dus een zooitje in mijn hoofd .... nog even en dan ga ik, een hele avond lang, in een op-en-top badkamer heerlijk de chaos in mijn kop ordenen, kan er bijna niet op wachten.

Goede voornemens!

Ik geef het toe ... het is wat bijzonder om het over goede voornemens te hebben in oktober toch ga ik het doen.

Ben alweer een klein weekje thuis na onze geweldige vakantie. Het was heerlijk, een weekje uitpuffen van een druk jaar, lekker genieten van elkaar en genoeg tijd hebben voor elkaar. Tegen alle principes in hebben we een appartement gehuurd in een resort, zo een waar alles is wat je nodig hebt, alles is er te krijgen, genoeg afleiding omdat er bergen mensen rondlopen, keuze genoeg om 's iedere avond weer heerlijk te eten, keuze genoeg om te kiezen waar we konden poedelen en heerlijke terrasjes om te genieten van het zonnetje. Kortom, het voelde erg decadent maar ik heb er op en top van genoten.

En dan ben je weer terug ..... een week lang nagedacht en eigenlijk ook niet nagedacht (nou ja ... niet denken over de dingen waar je normaal gesproken aan moet denken). Nagedacht over hoe heerlijk het is om met je gezinnetje tijd door te brengen, nagedacht over hoe heerlijk het is om niets te moeten, nagedacht over hoe goed we het eigenlijk hebben, nagedacht over het leven en over jezelf ..... en tot de conclusie komen dat het toch echt wat gezonder moet. Ik ben te zwaar, natuurlijk heb ik de hele week tegen mezelf zitten vertellen dat het wel meeviel en heb ik de hele rondgekeken naar anderen waarvan ik vond dat het veel ernstiger is dan met mij. En toch ... ik kan mezelf niet mooi vinden met weinig kleren aan, het is beter geweest en moet weer beter worden. Ons gezamelijke voornemen is immers om volgend jaar opnieuw zo'n vakantie te gaan boeken en daarom ben ik alvast begonnen met de goede voornemens .... ik ga voor een maatje kleiner.
Geloof nou niet dat dit het enige voornemen is want anders had ik genoeg gehad aan een dag nadenken! Ik ga meer bewegen, gewoon om me beter te voelen, ik ga het rustiger aan doen op mijn werk, gewoon om me beter te voelen, ik ga me niet zo druk meer maken over een schoon huis, gewoon om me beter te voelen, ik ga soms gewoon eens even heerlijk ongestoord scrappen, gewoon om me beter te voelen.

En 1 van die voornemens heb ik inmiddels tot uitvoering gebracht:

Ben er even niet

Gisteren hebben we een speeltje gekocht, niet zomaar een speeltje maar een heuse echt ipod. Ik ben dus gisterenavond bezig geweest om een begin te maken met het uploaden van muziek, spelletjes en video's. Het is wel gaaf, het kost een hoop centen maar leuk..... Vooral de spelletjes die je kan downloaden via i-tunes, heb het nog maar even beperkt tot Mayong en Zuma.

Natuurlijk zijn we, tussen het downloaden door van van alles en nog wat, druk bezig met de koffers in te pakken, wasjes te draaien, de laatste zaken regelen, zo nog even boodschappen doen. Vanacht vertrekken we, heerlijk voor een weekje naar Fuertaventura, heerlijk met een muziekje aan op de ipod een boekje lezen aan het zwembad. Ik geloof wel dat we ons prima gaan vermaken.

Het blije gevoel..

We zijn wezen winkelen, Lisanne naar de overblijf en Harald en ik saampjes naar Bataviastad. Normaal gesproken wemelt het van de mensen en wordt ik er gillend gek van de drukte maar donderdagochtend om 10 uur dus helemaal niet, compleet uitgestorven. We hebben gewoon op ons gemakkie lekker rondgekeken en af en toe even wat gepast, ik ben niet echt van het kleren kopen, op 1 of andere manier vind ik nieuwe kleren niet leuk. Het staat me niet of Harald vind er niets aan. Als ik gericht ga winkelen kom ik nagenoeg nooit thuis met iets ...

Gelukkig is er meer te vinden dan kleding en bij het verlaten ben ik nog even de Kipling winkel ingelopen en dat vind ik een walhala.... Die tassen zijn zo mooi, ik zou ze het liefst allemaal willen hebben en soms, 1 keertje in de 1 á 2 jaar mag ik er een van mezelf. Dit keer was Harald me voor en vroeg welke ik wilde. Het duurde een poosje maar dit is hem geworden. Het blije gevoel van een heuse echte nieuwe Kipling tas is iets unieks.

Vrij!

Ik ben vrij en kijk uit naar een heerlijke week, we gaan op vakantie! Tegelijkertijd ben ik moe, enorm moe. Het vervelende van vrij zijn is dat je vooraf alles af moet ronden waar je maar mee bezig bent, ik heb me dus een slag in de rondte gewerkt. Vanmorgen om half 8 begonnen met het plan om er om 3 uur vandoor te gaan, dus niet hé... dikke pech, moest nog even iets overdragen en in een beetje goede vorm. Afijn, om kwart voor 5 heb ik dan echt mijn pc'tje afgesloten en ben ik naar huis gegaan en dan merk je pas echt hoe moe je bent, niet zo moe dat ik naar bed zal gaan maar gewoon moe van ... even op!
Maar goed, het heerlijke vooruitzicht is dat we zondagochtend (5 uur 's ochtends!!!) vertrekken naar Fuertaventura voor 8 dagen nix doen. Natuurlijk heb ik dit jaar al vrij genomen (5 weken in april/mei en 1 weekje in augustus *schaam*) maar dat was anders, we zijn verhuisd en de week in augustus was zonder Harald (maar heerlijk voor de moeder/dochter relatie, ik geniet er altijd weer met volle teugen van).
We gaan voor het eerst in 8 jaar weer eens verder dan de Nederlandse grenzen, ben benieuwd hoe Lisanne de vliegreis zal gaan vinden...

Ze zit op handbal

Lisanne zit op handbal, nou ja ... zit op handbal, ze heeft voor de tweede keer meegetraind. De eerste keer vond ze heftig, ze moest veels-te-veel rennen en ze werd wel errug moe. Ze ging dan ook noooooit meer. Gelukkig veranderde ze de volgende dag spontaan van gedachten toen de moeder van een vriendinnetje vroeg of ze het leuk had gevonden. "Jaaah, en ik ga erop". Daar sta je dan.... sta ik net te vertellen dat ik nog niet weet of het wat gaat worden.
Goed, vanavond was dus de tweede keer trainen en ik vind het leuk ...... eindelijk iets waar ik mee naar toe kan! Als moeder die 4 dagen in de week werkt valt het soms tegen wat je mist. Het is niet anders dus dit maakt het een beetje goed, ik kan maar liefst 2 keer in de week mee, dinsdag van 6 tot 7 en donderdag van 5 tot 6. En over het handballen .... jeetje zeg wat kan een meisje van 7 pret hebben, ze heeft een uur aan een stuk staan giebelen en gek staan doen. Ze heeft het begrepen, sporten moet leuk zijn (en nou alleen ik nog even).

Logica

Zomaar ergens in het dorp, ik wandel een rondje en hoor 2 jongetjes praten. Het ene jongetje zegt tegen het andere jongetje: "Ik ga tellen, jij gaat je verstoppen en dan zoek ik je. En als je je niet verstopt, dan zie ik je".
Logisch, duidelijk, punt uit, zo klaar als een klontje, daar kan niemand meer iets tegenin brengen.
Geweldig toch, kinderlogica!

En de conversatie van mij en Lisanne waarom meisjes rokken dragen en jongetjes niet bewaar ik voor een layout en misschien voor hier voor later :)

Eens is de eerste keer voor alles ....

Heb lang zitten dubben, een blog... ik? De hele wereld heeft een blog en als de hele wereld iets heeft wil ik het eigenlijk niet meer. Maar toch, een soort van eigen plekje waar je gewoon iets op kan zetten over de dingen die je bezighouden... niet verkeerd toch? Kortom, het is er nu toch echt van gekomen, mijn eerste echte blog.
Zo zie je maar, nooit te oud voor iets nieuws. Gisteren had ik ook zo'n dag, een dag met een beslissing over mezelf. Ik scrap alweer een jaartje of 4 maar eigenlijk altijd Lisanne als onderwerp. Een tijdje geleden gebeurde er iets, een neef van mij is ongeneeslijk ziek, een jaar ouder dan ik ben, het hoeft dus helemaal niet zo te zijn dat ik de kans heb om mijn eigen verhaal te vertellen aan mijn kind, ik ga er natuurlijk nog steeds van uit maar het hoeft dus niet. Gisteren heb ik dus, ook weer na een tijd dubben, besloten ook maar eens te scrappen over mezelf. En ik vind ze leuk geworden, het blijft een raar idee want scrappen over mezelf, wie ben ik nou ...