Gedachte-dingetjes

Pff ... had eigenlijk willen schrijven over leuke gedachte-dingetjes maar kan het niet. Mijn hoofd zit vol, eergisteren is een neef van mij overleden. 1 jaar jonger dan ik en met veel plannen in de planning, zo is zijn vrouw zwanger terwijl ze de laatste alleen maar bezig konden zijn met zijn ziekte en de aftakeling van zijn lijf en leven.

Je hebt er niets over te zeggen, je hebt weinig invloed op wat er gaat gebeuren. 3 maanden geleden hoorde ik dat hij ongeneeslijk ziek was en toen al gebeurde er iets met mij. Ik realiseerde me dat iedereen eigenlijk heel kwetsbaar is en dat er een kans bestaat dat ik mijn wijze lessen niet aan mijn dochter kan vertellen. Om het gevoel een plek te geven ben ik aan de slag gegaan, ik heb de gevoelens op papier gezet, niet zomaar schrijven nee ... een scrapprojectje waar ik tot de dag van vandaag zo blij mee ben. Ik ben blij dat ik iets heb gemaakt voor mijn dochter dat puur uit mijn hart komt, waarvan ik hoop dat ze het haar hele leven zal koesteren.

Ik heb de foto's van het boekje hier geplaatst, zodat je een kijkje kan nemen. Nu zijn dood een feit is heb ik opnieuw gevoelens die ik niet van mezelf ken, ik probeer het te relativeren maar vindt het doodeng om te weten dat dood gaan niet bij oud zijn hoort. Ik heb vanmiddag een layout gemaakt waarin ik het van me af heb geprobeerd te schrijven.

Ik ben volop bezig met het scrappen over mezelf, het is belangrijk voor me geworden. Het geeft me het gevoel dat ik iets achterlaat waarmee mijn dochter mij kan leren kennen mocht er iets gebeuren. Voorlopig ben ik nog wel zo positief dat ik met een glimlach bedenk dat we het gewoon over een paar jaar, gezellie op de bank, door gaan bladeren en misschien serieus gaan zitten wezen bij dit soort layouts maar ook weer in een deuk kunnen liggen om andere layouts.