We zijn weer thuis, vanmiddag rond een uur of 3 kregen we te horen dat we naar huis mochten. Ik had net een bericht op de ziekenhuiscomputer zitten tikken dat ik de hoop op vandaag naar huis al had opgegeven maar had het op 1 of andere manier gewist voordat ik het kon bewaren (dat toetsenbord grrrrr.....). Kwam ik terug wist Lisanne vrolijk te vertellen dat ze naar huis mocht, we moesten nog wel even op de dokter wachten (en wat duurt wachten dan lang). Na een uur kwam ze eindelijk en vertelde dat de uitslag van het onderzoek binnen en volgens de technische berichten positief was, zo positief (dat ik het negatief vond) dat er een bacterie gevonden die de nierbekkenontsteking veroorzaakt. heeft. Door de antibiotica van de afgelopen dagen (3 van die giga-grote spuiten via het infuus) was het ontstekingsgehalte in het bloed afgenomen. Kortom, we mogen thuis een week lang een dubbele dosis antibiotica geven. Wel moet er volgende week nog een urine onderzoek plaatsvinden en moeten we half december terug voor controle. Over een half jaar wordt er een röntgenfoto gemaakt van haar nieren. Het is namelijk nu nog niet te zien of haar nieren schade hebben opgelopen, over een half jaar kunnen ze zien of er littekenweefsel is en dan concluderen of ze onder controle moet blijven. Kortom, we zijn er nog niet helemaal. Ik ben blij dat ik vanavond eindelijk weer in mijn eigen bed kan slapen, ik ben zoveel mogelijk bij haar gebleven en moet zeggen dat ik behoorlijk moe ben. Je blijft toch steeds bezig met haar en het lijkt tegen de regels in van het moeder zijn om langer dan een half uur weg te gaan. Gelukkig was de noodzaak er ook niet, Lisanne is tenslotte mijn enige kindje en ik had mijn werk gebeld dat ik er niet ben zolang zij niet in orde is. Blijf morgen nog even lekker thuis om eerst even uit te slappen en daarna gewoon weer even de orde terug te vinden. Wat Lisanne betreft, die stond vanavond al haar kuren en kunstjes weer op te voeren, voor het gezicht zit het met haar dus helemaal top. Nu nog gewoon even mak aan doen zodat moeders (en vaders) het vertrouwen weer terug krijgen. Ze mag zich de komende dagen even heerlijk, tot vervelends toe, stierlijk gaan vervelen met de (bijna) gehele collectie Diddl spullen najaar 2006 die haar vader (oké ik ook een klein pietsie beetje) toch maar even voor haar heeft gekocht. Ach, je kan ze op zo'n moment toch niet té veel verwennen ....
07 november 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten