Het lied Avond van Boudewijn de Groot werd door mijn broer aangedragen als slotlied van de uitvaart van mijn moeder. De eerste zinnen zijn heel erg toepasselijk voor mijn moeder. "Nu hoef je nooit je jas meer aan te trekken en te hopen dat je licht het doet."
Mijn moeder had nl. iets met fietsen en dan voornamelijk met het licht, hoe vaak kan je je licht laten repareren omdat deze het weer eens niet doet. Ook op mijn vaders uitvaart is dit lied gedraaid ... ik heb er al eerder over geschreven.
Al met al een lied waar ik nu nog kippevel van krijg en waar mijn gevoelens gewoon even mijn gevoelens zijn.
Eindelijk was ik dan zover om er over te scrappen, gewoon om het vast te leggen, gewoon om voor mijzelf het op papier te krijgen. Het tekstje linksonderin luidt dan ook:
Zomaar een lied, een lied vol met woorden.
Zomaar een lied dat wij uitkozen voor de begrafenis van Ma.
Zomaar een lied waar wij de kist op naar buiten reden.
Zomaar een lied dat wij 5 maanden later ook bij Pa gebruikte.
Zomaar een lied dat mij aan jullie verbindt.
2 opmerkingen:
Lieve Marianne,
Allereerst mijn condoleance met het verlies van je moeder. De tekst van het lied is prachtig en zal vor altijd bij je blijven. Ik kwam je blog tegen en was ontroerd. Ik wil je daarom graag een gratis troostplekje aanbieden op mijn website www.inmijngedachten.nl.
Kijk maar eens even of het iets voor je is en of je er troost uit kunt halen. Er staat dat het de eerste 2 weken gratis is en dan betaald. Wanneer je er gebruik van wilt maken, dan zal ik ervoor zorgen dat het plekje voor jou gratis blijft!
Een lieve groet, Stefanie
Meer dan mooi. Prachtig gemaakt, maar daar gaat het eigenlijk niet om. Ik vind het fijn voor je dat je er nu aan toe was om die gevoelens om te kunnen zetten in iets tastbaars. Een stapje in het rouwen.
Liefs
Fleur
Een reactie posten