Tja, ach .... morgen wordt ik 40.
Ik weet niet zo goed of het een mijlpaal is of niet maar het voelt vreemd. Het voelt alsof ik iets ga achterlaten en niet goed weet wat er voor mij ligt. Ik ben normaal gesproken niet het type dat zich drukt maakt om leeftijd.
Nu het zo vlak voor mij ligt is het toch wel even wennen, 40 .... poeh he!
Al dagen word ik getreiterd, getreiterd door mijn man en kind. Nog 3 dagen, nog 2 dagen, morgen .... dan ben je een oud wijf.
En terwijl ik Harald overtuig dat ik vanaf morgen nog helemaal geen oud mens ben, kijken we RTL Boulevard .... joepie, geweldig zeg, een item over Prins Maurits, die dus morgen ook 40 wordt (ik heb zelfs nog een geboortekaartje van hem).
Net het item waar ik op zat te wachten. Ik vond het altijd wel bijzonder om gelijk geboren te zijn met een prins, sinds vandaag vind ik het helemaal niet meer leuk, ik vind er gewoon niets meer aan. Waarom?! Nou, kijk zelf maar even hier.
Geweldig nieuws, geloof dat ik even in mijn mid-life crisus ga duiken.
1 opmerking:
Ach, dat item over prins Maurits.... ik las juist laatst in een blaadje (Margriet, Libelle geen idee meer) dat het vanaf 40 juist een stuk ontspannender wordt 'het leven'. Omdat je vaak de onzekerheden wat achter je hebt gelaten, het hectische leven van het zoeken naar een man en het hebben van jonge kinderen achter de rug is en je nog jong genoeg bent om van alles te doen. Dusssss een kwestie van vandaag de juiste artikelen lezen over 'vanaf 40' en het leven omarmen.
Gefeliciteerd!
Een reactie posten