Poespas

De woorden van Fleur zijn treffend, gewoon simpel mij houden deze blog, een onderwerp is snel gevonden (vooral omdat ook Fleur sinds kort gezinsuitbreiding heeft).

Deze wondertjes zijn 7 juni in mijn leven gekomen:

De bevalling is naast mijn bed gebeurd, voor het eerst van mijn leven heb ik dit meegemaakt en ik vond het geweldig. Het poezenmens in mij kon geen mooiere ervaring meemaken en ik vind ze geweldig. De rode (Smous) houden we zodat het totaal aantal poezen op 4 gaat komen, de witte (Markie) gaat naar een vriendinnetje van Lisanne. Ze zijn nu iets ouder dan 4 weken en gaan steeds meer fratsen uithalen, het is genieten om er gewoon zomaar naar te kijken.

Stoppen of doorgaan?

Bijna 3 maanden geleden, een hele tijd zeg. Ik heb de afgelopen maanden nagedacht en nagedacht maar ben er nog helemaal niet uit. Het gaat wel beter met mij, ben zelfs voorzichtig aan weer aan het werk.
Ondanks dat het beter gaat mis ik mis nog steeds iets, ik mis de evenwicht waarvan ik dacht dat ik het voorheen wel had en waar ik de afgelopen tijd aan ben gaan twijfelen. Ik heb niets van me laten horen, vooral omdat ik afstand wil nemen van het internet. Ik vraag me dan ook echt af of ik door moet gaan met mijn blog of dat ik het gewoon moet stoppen. Ik ben er nog niet uit, ik wil wel van me afschrijven maar van me afschrijven betekent ook confrontatie en of ik daar klaar voor ben, opnieuw twijfels ....