Spijbelen

Na het overlijden van mijn vader is Lisanne maar door en door gegaan, er waren zoveel bijzondere dagen dat zij zichzelf geen tijd gaf om even niets te hoeven doen.

• Woensdag en donderdag is Lisanne na school, van hot naar her gesleept omdat wij de zaken rondom de uitvaart moesten regelen.
• Vrijdag nam de stagiaire afscheid, vrijdagavond was de condoleance.
• Zaterdag begon de dag met een kerkdienst gevolgd door de crematie.
• Zondag hadden we het familietoernooi van de handbal.
• Maandag op schoolreisje naar Drievliet.
• Dinsdagmiddag de bruiloft van mijn beste vriendin.
• Woensdagmiddag een verjaardagspartijtje, en .....woensdagavond was de maat vol (en dan te weten dat er op donderdag tot zaterdag een logeerpartij van een neef en zaterdagavond en nacht een slaappartijtje bij een vriendinnetje gepland staan).

Het uiten van gevoelens blijft moeilijk, als je als groot klein meisje zoveel verschillende emoties meemaakt die een ander niet eens in een maand meemaakt dan kom je klem te zitten. Zo klem dat je alleen nog maar boos kan zijn. Woensdagavond had ik zo'n groot klein meisje dat aan de buitenkant niets liet merken maar in haar hart zoveel mee te dragen had.

Mijn vader en Lisanne waren maatjes, door zijn dementie was hij heel erg toegankelijk geworden en kwam er een ondeugende man naar voren. Vaak liepen ze met zijn tweetjes naast elkaar, het leeftijdsverschil was zo groot en toch ook weer zo klein. Zij werd geestelijk ouder, hij werd geestelijk jonger.

Ik had dus eigenlijk verwacht dat de wereld van het grote kleine meisje helemaal in zou storten, maar dat gebeurde niet. Tot woensdagavond dus, ze wilde niet praten, er was niets, helemaal niets aan de hand. Uiteindelijk werd ik toegelaten in haar gevoel en we hebben saampies zitten huilen om alle ellende, we hebben saampies gelachen om alle vreugde.

Als iedere emotie een zichtbare kleur zou hebben dan zou haar slaapkamer op dat moment wel erg bont gekleurd zijn geweest.

Ze kon geen oplossing verzinnen, dus heb ik haar de oplossing gegeven, we gaan vrijdag gewoon maar eens even spijbelen. Leonard, de meester van Lisanne, kon zich er helemaal in vinden. Zo zijn we vanochtend even heerlijk een bakkie gaan doen in een dorp verderop, hebben we een kadootje gekocht voor het slaappartijtje, heb ik hetzelfde kadootje voor Lisanne gekocht

en hebben we thuis fijn geknutseld. 's Middags heeft ze zich, samen met haar neef, prima uitgeleefd in de speeltuin en nu zijn ze heerlijk aan het wii-fitten. Gaat helemaal goed komen met die topper van mij, maar ik hou haar in de gaten.