Ik hou wel van versierinkjes die gewoonweg simpel met alleen maar stukjes papier zijn gemaakt. Gewoon een velletje van het één en het ander, een beetje knippen en dan hoepla ... heb je wat leuks gemaakt. Tuurlijk vind ik kant en klare versierinkjes ook erg mooi maar waarom moet dat toch altijd zoveel kosten?
Afijn, een mooi bloemetje dus, dus tijd om zoek te gaan naar dé foto, de stapel foto's uit de kast gehaald en lekker zoeken. En toen vond ik er één die compleet langs mij heen is gegaan, gewoon gemist, de school-portret-foto van vorig jaar.
Ik snap van geen kanten hoe dat heeft kunnen gebeuren *arghhh*.
De portretfoto van dit jaar staat op mijn netvlies gebrandt, zo'n foto dat je denkt .... kind waarom heb je je haar nou zo gedaan. Ze wordt ouder en laat zich niet zomaar meer de wijze lessen van haar moeder voorschrijven, gewoon lekker je eigen zin doen en hup je haar naar één kant op een manier die eigenlijk niet Lisanne is.
Ok, genoeg over het drama van de schoolfoto van dit jaar. Terug naar de school-portret-foto van vorig jaar, jezus zeg .... is die schoonheid mijn dochter. Komt dit geweldige bekkie ergens uit een celletje van mij? Ik vind hem prachtig, gewoon helemaal de Lisanne die ze vaak is.
Tegelijkertijd heb ik dubbele gevoelens over het missen van de foto, ben ik vorig jaar dan echt helemaal van het pad geweest, hoe heb ik deze foto op kunnen bergen terwijl mij er niets van bij staat, ik snap er echt niets van.
Ben wel blij dat ik hem alsnog gevonden heb...
By the way the title zegt dus You at eight. Onderin staat een kort tekstje: Ogen vol met pret, een lachende mond, prachtig mooi haar .... dat ben jij met 8 jaar.
Elen, bedankt voor je prachtige sketch (ben nu bezig met de accolade sketch).
2 opmerkingen:
nu wil ik dus ook de andere schoolfoto zien, dat snap je wel..
Ik zal hem van het weekend even inscannen kan je even kijken :)
Een reactie posten