De storm is wat gaan liggen, het gewone leven wacht er weer op om opgepakt te worden.
Gisteren met mijn moeder, broers, zussen, zwager en schoonzus om de (salon)tafel gezeten om de hele situatie eens door te spreken, hoe gaan we verder, wat overleggen we met elkaar en afspraken die wellicht gemaakt kunnen worden.
Het voelt goed, het voelt rustiger, hoewel ik vandaag wel koppijn heb gehad van alles wat er de afgelopen tijd is gebeurd. Het is zwaar, het blijft zwaar maar stuk voor stuk moeten we ons realiseren dat wij zelf ook een leven hebben. Daarnaast is het nog harder om te moeten toegeven, mijn vader moet ook een nieuw leven opbouwen. Wel met ons en wij met hem maar niet meer zo intens als de afgelopen weken.
Hij zal zijn draai moeten gaan vinden en moet de dingen kunnen doen die daar geboden worden en die goed voor hem zullen zijn. Het is nog harder maar hij komt niet meer thuis, dat kan gewoonweg niet meer.
Kortom, we gaan een stapje terug en hopelijk hij een stapje vooruit.
Ik heb vanmiddag de slaapverdieping maar eens onder handen genomen, de afgelopen weken was het niet veel meer dan de bedden verschonen en een lapje over iets heen halen zodat het er voor het zich nog een beetje uitzag. De boel is weer fris en schoon. Zou er bijna aan gaan denken om het mandje op te gaan zoeken maar .... ga vanavond maar eens goed mijn nieuwe spulletjes van scrap-club bekijken, heb 2 onaangebroken kits staan en die schreeuwen mijn kast bijna uit. Ik ga er vanavond maar eens goed voor zitten en Lisanne mag voor de afwisseling gewoon eens even heel erg vroeg naar bed.
Gisteren met mijn moeder, broers, zussen, zwager en schoonzus om de (salon)tafel gezeten om de hele situatie eens door te spreken, hoe gaan we verder, wat overleggen we met elkaar en afspraken die wellicht gemaakt kunnen worden.
Het voelt goed, het voelt rustiger, hoewel ik vandaag wel koppijn heb gehad van alles wat er de afgelopen tijd is gebeurd. Het is zwaar, het blijft zwaar maar stuk voor stuk moeten we ons realiseren dat wij zelf ook een leven hebben. Daarnaast is het nog harder om te moeten toegeven, mijn vader moet ook een nieuw leven opbouwen. Wel met ons en wij met hem maar niet meer zo intens als de afgelopen weken.
Hij zal zijn draai moeten gaan vinden en moet de dingen kunnen doen die daar geboden worden en die goed voor hem zullen zijn. Het is nog harder maar hij komt niet meer thuis, dat kan gewoonweg niet meer.
Kortom, we gaan een stapje terug en hopelijk hij een stapje vooruit.
Ik heb vanmiddag de slaapverdieping maar eens onder handen genomen, de afgelopen weken was het niet veel meer dan de bedden verschonen en een lapje over iets heen halen zodat het er voor het zich nog een beetje uitzag. De boel is weer fris en schoon. Zou er bijna aan gaan denken om het mandje op te gaan zoeken maar .... ga vanavond maar eens goed mijn nieuwe spulletjes van scrap-club bekijken, heb 2 onaangebroken kits staan en die schreeuwen mijn kast bijna uit. Ik ga er vanavond maar eens goed voor zitten en Lisanne mag voor de afwisseling gewoon eens even heel erg vroeg naar bed.
1 opmerking:
Hoi Marianne, ik heb je al gevonden :D! Jij hebt ook een mooie banner zeg, erg artistiekerig ;). En je IKEA LO vind ik top :D, ik ben benieuwd wat je vanavond weer voor moois gaat maken ;)
Een reactie posten