Vanavond maar weer even prettig verder gegaan met de challenges die nog op mijn lijstje staan. Ik wil ze volhouden, het is af en toe wel makkelijk om ze gewoon lekker over te slaan en door te gaan met de nieuwste maar dan vind ik dat ik het dan niet goed heb gedaan.
Kortom, boven mijn buro, recht voor mijn neus hangen lijstjes met daarop de nog niet gemaakte challenges. 'T is eigenlijk zot, ik heb nog bergen foto's liggen, de vakantie, veel foto's van vorig jaar, leuke uitstapjes en iedere keer trap ik er weer in.
Er wordt een challenge geroepen, denk mwah over de foto's die er liggen en hoepla we gaan maar weer met de digi op stap. Zo schiet het dus niet op hé of ik moet een keer gigantisch mijn been breken ofzo zodat ik niets anders kan en mag dan zitten. Hé nee, toch maar niet, ooit komen de andere foto's wel, ooit ........
Kortom, boven mijn buro, recht voor mijn neus hangen lijstjes met daarop de nog niet gemaakte challenges. 'T is eigenlijk zot, ik heb nog bergen foto's liggen, de vakantie, veel foto's van vorig jaar, leuke uitstapjes en iedere keer trap ik er weer in.
Er wordt een challenge geroepen, denk mwah over de foto's die er liggen en hoepla we gaan maar weer met de digi op stap. Zo schiet het dus niet op hé of ik moet een keer gigantisch mijn been breken ofzo zodat ik niets anders kan en mag dan zitten. Hé nee, toch maar niet, ooit komen de andere foto's wel, ooit ........
Elsie's challenge #24 - gebruik wit cardstock
Het is er van gekomen, de foto die Lisanne van mij en mijn vader heeft gemaakt is gescrapt. Het kostte me niet eens zoveel moeite.
De foto heb ik direct op het cardstock geprint, hij was een beetje scherp/ onscherp. Ik stond er goed op, mijn vader wazig (hoe toepasselijk en cynisch). Het zo alleen zijn Heidi Swapp ghost letters, ook weer heel toepasselijk een beetje onzichtbaar. Kortom weer duizend dingen gedacht en proberen te verwerken zodat een simpel uitziende layout meer tijd heeft gekost dan het laat zien.
Het gedichtje linksonderin heb ik een poosje geleden al gemaakt, toen kostte het me wel degelijk moeite:
Het gaat zo snel, het gaat zo hard
Het lukt niet, 't is zo verward
Het gaat zo snel, het gaat zo hard
Het lukt niet, 't is zo verward
Wat ooit eens was, is nu niet meer
Het doet pijn, het doet zo'n zeer
Waar ben je nu, waar ga je heen
Ik met jou samen en jij .... zo alleen.
Het doet pijn, het doet zo'n zeer
Waar ben je nu, waar ga je heen
Ik met jou samen en jij .... zo alleen.
Beyond Appearances #13 - I bet you didn't know
Tijdens het maken van de vorige layout bedacht ik deze, had al eerder een kreet opgeschreven maar dan met de titel van challenge 14 (There's no denying ... I'm not perfect ... ach daar komt wel weer een andere kreet voor in de plaats). Vond deze beter passen want het is ook een beetje leermoment voor mezelf. De You in de titel kan Lisanne zijn maar eigenlijk net zo goed ik. Ik weet wel dat ik niet perfect ben (maatje 42, alleen communiceren als er een oplossing is en niet als er een probleem is, roken zijn maar een paar van die dingen) maar toch streef ik naar een eigen soort van perfectie. Kan er enorm van balen als ik mijn eigen voorgenomen doelen niet haal.
Het is de eerste keer dat ik echt met een met-tekst-bedrukt-papiertje werk, ik heb de dingen die ik niet van toepassing vond weggeplakt met andere stukjes. 1 stuk tekst heb ik per ongeluk laten staan (is niet echt van toepassing), de andere met heel veel opzet;
Tijdens het maken van de vorige layout bedacht ik deze, had al eerder een kreet opgeschreven maar dan met de titel van challenge 14 (There's no denying ... I'm not perfect ... ach daar komt wel weer een andere kreet voor in de plaats). Vond deze beter passen want het is ook een beetje leermoment voor mezelf. De You in de titel kan Lisanne zijn maar eigenlijk net zo goed ik. Ik weet wel dat ik niet perfect ben (maatje 42, alleen communiceren als er een oplossing is en niet als er een probleem is, roken zijn maar een paar van die dingen) maar toch streef ik naar een eigen soort van perfectie. Kan er enorm van balen als ik mijn eigen voorgenomen doelen niet haal.
Het is de eerste keer dat ik echt met een met-tekst-bedrukt-papiertje werk, ik heb de dingen die ik niet van toepassing vond weggeplakt met andere stukjes. 1 stuk tekst heb ik per ongeluk laten staan (is niet echt van toepassing), de andere met heel veel opzet;
maybe, I coulda been smarter, I shoulda been nicer, I woulda been richter, if ... I woulda, coulda, shoulda been somebody else! but .... it was just me, learnin' to be me, with only me to work with. so ... don't woulda, coulda, shoulda me, cause Im a lot better than I was and not nearly as good as I'm gonna be.
Eronder een sticker met de tekst Never, never, never give up.
Kortom een beetje zware kost maar dat is niet de bedoeling geweest, vond hem gewoon leuk om te doen. En nou weer genoeg ge-bladieblaad, tijd voor het mandje we hebben namelijk morgen een druk weekend af te ronden en ik moet nog even het boek "Toen moeder kind werd" uitlezen (een dagboek van een dochter van een dementerende moeder) - dit staat namelijk ook nog op mijn lijstje :-)
Kortom een beetje zware kost maar dat is niet de bedoeling geweest, vond hem gewoon leuk om te doen. En nou weer genoeg ge-bladieblaad, tijd voor het mandje we hebben namelijk morgen een druk weekend af te ronden en ik moet nog even het boek "Toen moeder kind werd" uitlezen (een dagboek van een dochter van een dementerende moeder) - dit staat namelijk ook nog op mijn lijstje :-)
1 opmerking:
Ik vind ze beide geweldig!Recht uit je hart zoals scrapbooken eigenlijk hoort te zijn toch?;)En inderdaad hoe typisch,die foto van jou en je vader..
hugs,Monique
Een reactie posten