Lente en een rommelkont

Het gaat weer wat beter met mij, heb weer een beetje rust gevonden en hoef mezelf niet 15 x per dag een schop te geven om iets nuttigs te gaan doen. Het voelt als een soort van lente. Ben gisteren een dagje extra vrij geweest, Harald kon een meerdaagse rijden dus had ik vrij genomen. Hij is van donderdag tot zondag weg en die extra dag alleen kon ik prima gebruiken om ons huis (en dus ook mijn hoofd) weer even op orde te krijgen.

Hoeveel ik ook van Harald hou, ik vind het heerlijk om af en toe helemaal alleen te zijn, gewoon lekker aan de slag en mijn lijstje afwerken. De laatste tijd is er niet zoveel van mijn vaste "huishoud-routine" gekomen maar we zijn weer aardig terug op schema. Gisteren de beneden-vloer gedaan, lekker op mijn gemak. Ik heb zelfs 's middags, na het wegbrengen van Lisanne, nog een eind gefietst (iets dat ik heerlijk vind maar waar ik me vaak de tijd niet voor gun), ik ben naar Noordwijk gefietst en heb mooie bloemetjes gekocht op de markt. Teruggekomen nog even een wasje opgevouwen en met dochterlief een bakkie gedaan. Later heb ik haar naar de handbaltraining gebracht en heb ik een uurtje heerlijk relaxed wat winkeltjes in en uit gelopen, ik was weer een beetje ontspannen.

Vandaag een nieuwe uitdaging aangegaan, laat mij je eerst nog even voorstellen aan mijn dochter, Lisanne:

Lisanne is een verschrikkelijk lief meisje met een geweldig bekkie. Nou moet je weten dat Lisanne een echt meisjemeisje is, ze kan tutten als de beste, ze weet dondersgoed welke kleding ze wil en wat ze echt niet wil, ze houdt van frutsels, glimmers en alles wat daar weer bij komt kijken.
Ze is dus een meisjemeisje .... behalve op 1 gebied, het is een ontzettende rommelkont. Jeetje zeg, wat een puinhoop die kan maken, ik kan me niet heugen dat ik dat ooit heb gedaan. Hoe ik ook vraag, praat of dreig, ze is niet te bewegen tot het opruimen van spullen die ze op dat moment niet nodig heeft.
Ze mikt alles achter, voor en naast haar neer en het interesseert haar echt geen moer of het er blijft liggen of niet. Kleding wordt als een drol neergegooid en al haar bezittingen (en dat zijn er niet weinig) worden met regelmaat uit de kasten getrokken.

En vandaag had ik er de moed voor, ik heb me een weg gebaand door alle bende en ben maar liefst 3 uur bezig geweest met het uitzoeken van frutsels, opbergen van frutsels en het definitief archiveren van frutsels (had een vuilniszak vol). Bergen stof kwam ik tegen en af en toe wist ik echt niet meer hoe ik aan het eind zou komen, het is ongeloveloos dat de foto's van voor de schoonmaakbeurt zo helder zijn, heb me er gigantisch over zitten verbazen - het is een beetje zoals velen zeggen, maar dan net andersom, in het echt ziet het er anders uit dan op de foto.

Maar goed, de puinhopen zijn weer geruimd en Lisanne vind het best, opnieuw heeft ze beterschap beloofd.

Vorige week zijn we gaan winkelen, hoe ze ook haar best deed,.... die vet-gave gympen vondt ze niet. Ik heb het niet zo op gympen maar kleine meisjes worden groot net als hun eigen willetje. Laat ik nou gisteren onwijs gave gympen tegenkomen. Onder de middag zijn we dus even gaan kijken en passen, de wild gebloemde (Lulu's want daar krijg je ook nog gratis iets bij!) waren niet in haar maat, wel deze. Goed, ook al ben ik het er dus niet helemaal mee eens (ik ben nogal gebrand op goed opgemeten voeten en de daarbij behorende schoenen), deze kunnen door de beugel, er zit nog een beetje een soort van voetbed in en ze zijn niet echt van het lulligste merk, dus oké dan. Moet nog wel even op zoek naar echte schoenen voor ernaast want hier de hele dag op lopen dat gaan we echt niet doen. En ik wil nu eigenlijk ook nog niet weten hoe ze er straks uit zullen zien ....

Vanavond zijn we nog even bij mijn vader geweest, hij zag er niet zo best uit, behoorlijk vermoeid. Het is heftig voor hem, het is heftig voor ons. Hij heeft het nieuws over mijn moeder van de week gehoord maar hij laat zich er verder niet zo over uit. Het valt me op dat hij wel steeds vaker een langer korte-termijn geheugen krijgt. Zou het een delier zijn geweest waar hij een beetje uit gaat komen? Hij wist nog dat we vorige week in de duinen waren geweest. Het maakt het er niet makkelijker op, het klinkt vreemd omdat het op zich verbeteringen zijn alleen zit hij in een positie waarin verbeteringen geen verbeteringen voor hem zijn. De andere bewoners zijn al verder in hun dementie en hij wordt er dus meer mee geconfronteerd dan een tijdje terug. Het zit me dwars dat hij er vermoeid uitziet, wat doet het nieuws van mijn moeder met hem.

De laatste week is rustig geweest vwb mijn moeder, mijn zus heeft haar een aantal dagen meegenomen naar haar huis en dat is voor ons wel even een adempauze. De stunten die ze af en toe uithaalt maken het er niet gemakkelijker op en zijn door niemand te begrijpen.

Ik heb vorige week nog even flink mijn gedachten bij het scrappen kunnen houden, dit keer even geen challenges maar gewoon even voor mezelf. Het was weer prettig om creatief bezig te zijn en terug te denken aan de vakantie van een half jaar geleden. Ik verlang er naar terug, het was ver voor de tijd van alle pieken en dalen. Als het even kan dan graag ook dit jaar weer zo'n vakantie.