Soms ben ik het zat, gewoon helemaal zat. Ik had het gisterenochtend en niet zo'n klein beetje.
Ik kwam mijn bed uit, klaar om naar mijn werk te gaan. Normaal gesproken ben ik eerder de hort op dan Harald en Lisanne hun bed uit zijn maar deze week had ik gewoon lekker besloten om gewoon lekker later te beginnen.
De eerste week na de vakantie is altijd puin ruimen en als ik dan vroeg begin ben ik echt niet eerder thuis, dus even de rem op mezelf. Daarnaast hebben we vorig jaar besloten de tweede auto de deur uit te doen en met dat hondeweer is het wel lekker als Harald de auto heeft. Maar de reden terzijde, ik kwam later mijn bed uit en liep op mijn gemakkie naar de badkamer. Terwijl ik rechts keek zag ik links rommel liggen, keek ik links dan zag ik rechts rommel liggen. Uit de badkamer vandaan hetzelfde verhaal, overal lag wat, op de trap naar de zolder een stapel kleren van Lisanne. In 3 dagen had die meid zoveel kleren aan gehad, niet normaal meer en alles lag daar van ... mag in de was. Ze moest haar kamer opruimen en op deze manier was het zo gebeurd. Tjee man alles wat er lag was gewoon nog schoon.
En opeens werd ik het dus zat, overal lag wat, overal gewoon maar spullen die er, naar mijn beleving, niet horen. Ik zag de bui al hangen, mijn vrije vrijdag zou alweer gaan bestaan aan het opruimen van andermans spullen en het ordenen van ons huis. Gedver, dat was dus niet hetgeen op mijn planning stond, ik wilde even de boel doen en dan verder gaan met frutten in mijn kamertje. Ik heb het eruit gegooid, zelfs de katten moesten mijn gemopper aanhoren, Lisanne kreeg een preek en Harald heb ik ook mijn "onvrede" laten horen. Op zulke dagen ben ik het zat dat ik een werkende moeder ben, ben ik het zat dat mijn wederhelft (die dus net als ik parttime werkt zodat er altijd 1 van ons thuis is) zijn taken echt niet serieus neemt, ben ik het zat dat hij liever aan een volgende breek en bouwklus begint (de wc beneden is dit keer aan de beurt) en niet even eerder stopt om de boel een beetje aan kant te maken.
Op zulke dagen baal ik van mannen en kinderen, baal ik van het samenleven met anderen, ik baal gewoon. Aangekomen op mijn werk kon ik het niet nalaten om even te klagen tegenover mijn collega, ook een man dus dat heeft niet zoveel zin maar je moet je ei toch kwijt. Hoe verder de dag vorderde hoe meer ik er in berustte dat ik het morgen gewoon lekker zou laten liggen, gewoon doen wat ik wilde doen en basta (mezelf kennende werkt dat dus niet want ik vind nou eenmaal dat een schone, opgeruimde omgeving nodig is om prettig te leven).
Harald en Lisanne kwamen me aan het eind van de middag weer ophalen, Lisanne moest naar de handbaltraining en tijdens de training zijn we even boodschappen gaan doen. Lisanne weer opgehaald en naar huis gegaan.
Binnengekomen wist ik niet wat ik zag, alles was netjes, de keuken was opgeruimd, de kleren uitgezocht, de spullen waar ik 's ochtend over "viel" lagen er niet meer.
Er was een wonder gebeurd, heb hem mijn complimenten gegeven, ik was totaal perplex, een walhala. En nu zit ik lekker in mijn kamertje en ga ik lekker even creatief voor mezelf bezig zijn!
Ik kwam mijn bed uit, klaar om naar mijn werk te gaan. Normaal gesproken ben ik eerder de hort op dan Harald en Lisanne hun bed uit zijn maar deze week had ik gewoon lekker besloten om gewoon lekker later te beginnen.
De eerste week na de vakantie is altijd puin ruimen en als ik dan vroeg begin ben ik echt niet eerder thuis, dus even de rem op mezelf. Daarnaast hebben we vorig jaar besloten de tweede auto de deur uit te doen en met dat hondeweer is het wel lekker als Harald de auto heeft. Maar de reden terzijde, ik kwam later mijn bed uit en liep op mijn gemakkie naar de badkamer. Terwijl ik rechts keek zag ik links rommel liggen, keek ik links dan zag ik rechts rommel liggen. Uit de badkamer vandaan hetzelfde verhaal, overal lag wat, op de trap naar de zolder een stapel kleren van Lisanne. In 3 dagen had die meid zoveel kleren aan gehad, niet normaal meer en alles lag daar van ... mag in de was. Ze moest haar kamer opruimen en op deze manier was het zo gebeurd. Tjee man alles wat er lag was gewoon nog schoon.
En opeens werd ik het dus zat, overal lag wat, overal gewoon maar spullen die er, naar mijn beleving, niet horen. Ik zag de bui al hangen, mijn vrije vrijdag zou alweer gaan bestaan aan het opruimen van andermans spullen en het ordenen van ons huis. Gedver, dat was dus niet hetgeen op mijn planning stond, ik wilde even de boel doen en dan verder gaan met frutten in mijn kamertje. Ik heb het eruit gegooid, zelfs de katten moesten mijn gemopper aanhoren, Lisanne kreeg een preek en Harald heb ik ook mijn "onvrede" laten horen. Op zulke dagen ben ik het zat dat ik een werkende moeder ben, ben ik het zat dat mijn wederhelft (die dus net als ik parttime werkt zodat er altijd 1 van ons thuis is) zijn taken echt niet serieus neemt, ben ik het zat dat hij liever aan een volgende breek en bouwklus begint (de wc beneden is dit keer aan de beurt) en niet even eerder stopt om de boel een beetje aan kant te maken.
Op zulke dagen baal ik van mannen en kinderen, baal ik van het samenleven met anderen, ik baal gewoon. Aangekomen op mijn werk kon ik het niet nalaten om even te klagen tegenover mijn collega, ook een man dus dat heeft niet zoveel zin maar je moet je ei toch kwijt. Hoe verder de dag vorderde hoe meer ik er in berustte dat ik het morgen gewoon lekker zou laten liggen, gewoon doen wat ik wilde doen en basta (mezelf kennende werkt dat dus niet want ik vind nou eenmaal dat een schone, opgeruimde omgeving nodig is om prettig te leven).
Harald en Lisanne kwamen me aan het eind van de middag weer ophalen, Lisanne moest naar de handbaltraining en tijdens de training zijn we even boodschappen gaan doen. Lisanne weer opgehaald en naar huis gegaan.
Binnengekomen wist ik niet wat ik zag, alles was netjes, de keuken was opgeruimd, de kleren uitgezocht, de spullen waar ik 's ochtend over "viel" lagen er niet meer.
Er was een wonder gebeurd, heb hem mijn complimenten gegeven, ik was totaal perplex, een walhala. En nu zit ik lekker in mijn kamertje en ga ik lekker even creatief voor mezelf bezig zijn!
3 opmerkingen:
Wat heerlijk moet dat zijn geweest om zo thuis te komen. Nu hopen dat ze het een beetje netjes laten.
Groetjes Marcelle
Joh, wat geweldig, je gemopper heeft geholpen! Vaker doen dus... Kan het me heel goed voorstellen, ik zit dan wel thuis en heb alle tijd, maar heb geen zin om die tijd te besteden aan het opruimen van de rotzooi die een ander achter laat.... Mopper dus ook af en toe even flink in de rondte.. moet harder, want zoals bij jou gaat het nog niet:-(
Snap het helemaal;) Lekker om toch even uit te razen he?
Lief dat er toch aan je gedacht is daarna:P
groetjes,Monique
Een reactie posten